Ζωή εκτός τόπου

ΖΩΗ ΕΚΤΟΣ ΤΟΠΟΥ / 43 των στο παλιό της κολέγιο στη Βηρυτό Υπήρχαν ιστορίες για την αναιμία και τις ναυτίες της στο ταξίδι του μέλιτος, όλες διανθισμένες με σχόλια για την υπομονή και την καλοσύνη του πατέρα μου προς εκείνη, τη νεαρή, πολύ ευάλωτη και πρωτό- βγαλτη νεόνυμφη Ποτέ δεν μιλούσε για το σεξ χωρίς να τρέμει από αποστροφή και ενόχληση, παρά το γεγονός ότι οι συχνές παρατηρήσεις του πατέρα μου ότι ο άντρας είναι ο επιδέξιος καβαλάρης και η γυναίκα μια υποταγμένη φοράδα μού υποδεί- κνυαν μια κατά βάση απρόθυμη, αν και κατ’ εξαίρεση γόνιμη, σεξουαλική σύμπραξη που απέφερε έξι (πέντε εν ζωή) παιδιά Πάντως δεν αμφέβαλα ποτέ ότι την εποχή του γάμου της με αυτόν τον σιωπηλό και παράξενα δυνατό μεσήλικο άντρα υπέ- στη ένα τρομερό πλήγμα Την απέσπασαν από μια ευτυχισμένη ζωή στη Βηρυτό Την παρέδωσαν σε έναν πολύ μεγαλύτερο σύζυγο –ίσως ως αντάλλαγμα για κάποιου είδους χρέος προς τη μητέρα της– ο οποίος την πήγε ευθύς αμέσως σε ξένα μέρη προτού την εγκαταστήσει στο Κάιρο, μια γιγάντια και δύσκολη πόλη, σε μιαν άγνωστη αραβική οικογένεια μαζί με την άγαμη θεία της, την Εμέλια («Μέλια») Μπαντρ Η Μέλια είχε φτάσει στην Αίγυπτο στις αρχές του αιώνα και, όπως έμελλε να κάνει με τον δικό της τρόπο και η μητέρα μου, έχτισε τη ζωή της πά- νω σε ξένο έδαφος Ο πατέρας της Μέλια (ο προπάππος μου), ο Γιουσίφ Μπαντρ, ήταν ο πρώτος αυτόχθων ευαγγελικός ιε­ ρέας στον Λίβανο, και ενδεχομένως μέσω αυτού η Μέλια προ- σελήφθη στο Αμερικανικό Παρθεναγωγείο του Καΐρου, ένα κατ’ ουσίαν ιεραποστολικό ίδρυμα, ως μέλος του γηγενούς προσωπικού για να διδάξει αραβικά