Το τελευταίο πάρτι

C L A R E M A C K I N T O S H 26 ότι η σημερινή τραγωδία απέδειξε πως είχαν δίκιο· άτομα που αρνούνται να παρακολουθήσουν το κολύμπι γιατί είναι επικίν- δυνο. Όλο αυτό το τρέξιμο και το γέλιο και οι τούμπες· το νερό, τόσο κρύο που σου παγώνει τα πνευμόνια. Και όλα αυτά έχοντας πιει το προηγούμενο βράδυ. Είναι θέμα χρόνου να πνιγεί κανείς. Το κινητό της Φιόν έχει γεμίσει μεθυσμένα φωνητικά μηνύ- ματα από τη Μία και την Κέρι που φωνάζουν ενώ στο βάθος ακούγονται πυροτεχνήματα και ένα από τη μαμά εκείνο το πρωί – Πάμε στο κολύμπι – lle wyt ti; «Άκουσα πως ήταν ο γερο-Ντίλγουιν Τζόουνς» λέει η Σέρεν. «Με σμόκιν;» απαντά η μαμά. «Σαράντα χρόνια τώρα μόνο ζακέτες τον έχω δει να φοράει». Χαμηλώνει τη φωνή της και στρέφεται προς τη Φιόν. «Τους απομάκρυναν όλους από το πτώμα όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Ήταν…» Σταματά. «Ήταν σε άσχημη κατάσταση». «Κάποιος είπε ότι το πρόσωπό του ήταν διαλυμένο». Η Σέρεν σηκώνεται με μάτια γουρλωμένα και βλέμμα επιτηδευ- μένα μακάβριο. Τα μαλλιά της είναι ακόμα πιο κόκκινα από της Φιόν, με τις ίδιες φριζαρισμένες μπούκλες που δεν γίνεται με τίποτα να συμμαζέψει. Η Φιόν τα κουμαντάρει συνήθως με έναν ακατάστατο κότσο, ενώ η Σέρεν τα αφήνει λιτά να πέ- φτουν στους ώμους της σαν ένα μεγάλο πυρρόξανθο σύννεφο. Είναι χλωμή, τα μάτια της μουτζουρωμένα από το χθεσινό μακιγιάζ. «Άσε τα κουτσομπολιά, Σέρεν, και φάε τον χυλό σου. Ως το μεσημέρι θα ’χουν παγώσει τα κόκαλά σου». «Μέχρι τα γόνατα μπήκα μόνο». «Και στα πόδια δεν έχεις κόκαλα;» «Κάποια εξαφάνιση θα πρέπει να έχει δηλωθεί όμως…» αρχίζει να λέει η Φιόν, αλλά όταν φτάνει στο τελευταίο φωνη-