Το γεγονός

9 Κατέβηκα στο Μπαρμπές. Όπως και την τελευταία φορά, άνθρωποι, στριμωγμένοι, περίμεναν το υπέργειο μετρό. Βάδιζαν αργά στο πεζοδρόμιο κρατώντας τις χαρακτηριστικές, ροζ πλαστικές τσάντες των φτηνών καταστημάτων Tati. Πήρα το μπουλβάρ ντε Μαζεντά, αναγνώρισα το Billy, μα- γαζί με ρούχα, που είχε απέξω άνορακ κρεμασμέ- να. Μια γυναίκα περπατούσε προς το μέρος μου· μέσα από τις μαύρες κάλτσες της με τα έντονα μοτίβα διαγράφονταν γεροδεμένες γάμπες. Η οδός Αμπρουάζ-Παρέ ήταν σχεδόν έρημη ώσπου έφτα- νες στα πέριξ του νοσοκομείου. Ακολούθησα τον μακρύ, θολωτό διάδρομο της πτέρυγας Ελιζά. Την πρώτη φορά, δεν είχα προσέξει το κιόσκι στο προαύ­ λιο που εκτεινόταν κατά μήκος του διαδρόμου με τις μεγάλες τζαμαρίες. Αναρωτιόμουν πώς θα τα έβλεπα όλα αυτά σε λίγο, όταν θα έφευγα. Έσπρω- ξα την πόρτα με τον αριθμό 15 και ανέβηκα δύο ορόφους. Έφτασα στον χώρο υποδοχής του τμή- ματος εργαστηριακών εξετάσεων. Έδωσα στην υπάλληλο το χαρτάκι με τον αριθμό μου. Εκείνη

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=