Τόσο πολύ νερό τόσο κοντά στο σπίτι

[ 646 ] RAYMOND CARVER μαι όμως καλά εκείνο το βράδυ. Φέρνω στο νου μου το παγόνι να σηκώνει αργά το γκρίζο του πόδι και να γυρνάει ακροποδητί γύρω απ’ το τραπέζι. Κι έπειτα τον φίλο μου και τη γυναίκα του να μας καληνυχτίζουν στην μπροστινή βεράντα. Την Όλλα να δίνει στη Φραν μερικά φτερά απ’ το παγόνι για το σπίτι. Θυμάμαι που χαιρε­ τηθήκαμε σφίγγοντας τα χέρια κι αγκαλιάζοντας ο ένας τον άλλο. Στο δρόμο για το σπίτι η Φραν είχε κολλήσει δίπλα μου, έχοντας το χέρι της στο γόνατό μου. Έτσι γυρίσαμε σπίτι απ’ του φίλου μου.