Τόσο πολύ νερό τόσο κοντά στο σπίτι

[ 644 ] RAYMOND CARVER περνούσαν σε άλλη φάση. Υπάρχει αυτή η φάση και μετά ακολου­ θεί μια άλλη φάση. Τα πράγματα με τον καιρό παίρνουν το δρόμο τους, απ’ τη στιγμή που περνάς όλες αυτές τις φάσεις. Μπορεί κάτι τέτοιο να σκέφτηκαν. ΟΜπαντ πήρε το μωρό στα χέρια του και το στριφογύρισε πάνω απ’ το κεφάλι του, μέχρι που ο Χάρολντ άρχισε να τσιρίζει. Το πα­ γόνι άνοιξε τα φτερά του και κοίταζε. Η Φραν κούνησε ξανά το κεφάλι της. Ίσιασε το φουστάνι της εκεί όπου καθόταν το μωρό. Η Όλλα έπιασε το πιρούνι της και κάρφωσε μερικές φασόλες στο πιάτο της. Ο Μπαντ κατέβασε το μωρό στο γοφό του και είπε: «Έχει ακό­ μα γλυκό και καφέ». Εκείνο το βράδυ στου Μπαντ και της Όλλα ήταν το κάτι άλλο. Ήξερα πως ήταν ξεχωριστό. Σχεδόν τα πάντα στη ζωή μου μου φάνηκαν όμορφα. Περίμενα πώς και πώς να βρεθούμε μόνοι μας με τη Φραν και να της εξηγήσω πώς αισθανόμουν. Έκανα μια ευχή εκείνο το βράδυ. Καθισμένος εκεί στο τραπέζι, έκλεισα για μια στιγμή τα μάτια μου και συλλογίστηκα δυνατά. Αυτό που ευχήθη­ κα ήταν να μην ξεχάσω ποτέ εκείνο το βράδυ, να μη φύγει ποτέ απ’ τη σκέψη μου. Κι αυτή η ευχή επαληθεύτηκε. Και ήταν για κακή μου τύχη. Αλλά φυσικά δεν μπορούσα τότε να το ξέρω. «Τι σκέφτεσαι, Τζακ;» μου είπε ο Μπαντ. «Απλώς σκέφτομαι» είπα και του χαμογέλασα. «Δεν κάνει να μάθουμε;» είπε η Όλλα. Χαμογέλασα απλώς ξανά και κούνησα το κεφάλι μου. Αφού γυρίσαμε σπίτι απ’ του Μπαντ και της Όλλα εκείνο το βράδυ και ξαπλώσαμε στο κρεβάτι, η Φραν είπε: «Γλυκέ μου, γέμισέ με με τα υγρά σου!» Μόλις το είπε, τα λόγια της με διαπέρασαν απ’ την κορφή ως τα νύχια, έβγαλα μια κραυγή και τελείωσα. Αργότερα, τότε που τα πράγματα είχαν πια αλλάξει για μας, κι