Basic HTML Version
TI EΙΠΕ ΣΤ’ ΑΛΗΘΕΙΑ Ο ΝΙΤΣΕ
[ 28 ]
μένου να περιοριστεί στον ρόλο του. Έδειξε το γράμμα και σ’ έναν άλλο
φίλο του Νίτσε, τον Φραντς Όβερμπεκ, που κι εκείνος είχε λάβει μια
επιστολή απ’ τον Νίτσε, όπου αυτήν τη φορά υπέγραφε ως «Διόνυσος»
και δήλωνε ότι «μόλις έβαλα να τουφεκίσουν όλους τους αντισημί
τες».
5
O Όβερμπεκ πήγε στο Τορίνο, πήρε τον Νίτσε και τον έβαλε σ’
ένα γηροκομείο στη Βασιλεία, και τελικά κανόνισε να νοσηλευτεί σ’
ένα άσυλο στην Ιένα (στα ανατολικά της Γερμανίας). Πολύ σύντομα ο
Νίτσε αφέθηκε ελεύθερος να επιστρέψει στο σπίτι του, κάτω απ’ τη
φροντίδα της μητέρας του. Μετά τον θάνατό της η ευθύνη έπεσε στην
αδερφή του Ελίζαμπετ, η οποία και τον μετέφερε στη Βαϊμάρη, όπου
τον εξέθετε κυριολεκτικά στους επισκέπτες, στην προσπάθειά της να
αναπτύξει ένα κύμα λατρείας γύρω από τον ίδιο και το έργο του. Οι
προσπάθειές της ήταν αρκούντως επιτυχημένες, καθώς αργότερα κα
τάφερε να κινήσει το ενδιαφέρον του Χίτλερ για τα γραπτά του Νίτσε.
Ο Νίτσε μπορεί να ήταν «τρελός», όπως λέμε στην καθομιλουμέ
νη, κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, αυτό όμως δεν σημαίνει
πως έπασχε διανοητικά πριν απ’ το 1889. Αλλά ακόμα κι αν εκδήλωνε
συμπτώματα πνευματικής διαταραχής (και πόσοι άλλοι μεγάλοι φι
λόσοφοι στην ιστορία δεν υπήρξαν τουλάχιστον νευρωτικοί;), οφεί
λουμε ωστόσο να παραδεχτούμε πως πολλά από αυτά που είπε, αν
και συχνά ακραία, πολύ δύσκολα θα τα χαρακτήριζε κανείς τρελά.
Φήμη # 2. Ο Νίτσε μισούσε τις γυναίκες
Η υποτιθέμενη μισογυνία του Νίτσε αποτελεί ακόμη στόχο στερεότυ
πων επιθέσεων εκ μέρους των φεμινιστριών, η αλήθεια όμως είναι
5
Επιστολή του Νίτσε στον Φραντς Όβερμπεκ, 6 Ιανουαρίου 1889, από το
ΦΝ
, σ. 687.