Τα λάφυρα του Πόιντον(Μεταίχμιο Pocket)

[ 15 ] ταν, να συνεισφέρει όλη την εξυπνάδα, και της άρεσε ναφαντάζεται ότι ο άντρας της θα χαιρόταν να του χαράζει εκείνη το δρόμο. Ήταν, με τον δικό της μικρό τρόπο, ένα πνεύμα συγγενικό με την κυρία Γκέρεθ. Εκείνη την αναστατωμένη, όλο έξαψη Κυριακή, κάτι σπου­ δαίο συνέβη: Η μικρή της ζωή ένιωσε ένα παράξενο σκίρτημα. Το μίζερο παρελθόν της έπεσε αποπάνω της σαν ρούχο που έφυγε απ’ τη μόδα, και καθώς επέστρεφε στην πόλη τη Δευτέρα αυτό που έβλεπε απ’ το τρένο στα λιβάδια των προαστίων ήταν ένα μέλλον γεμάτο από τα πράγματα που αγαπούσε ιδιαίτερα.