Σκοτεινές επιγραφές

14 ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ τίποτα φωτογραφίες κτιρίων στο Μουσείο Μπενάκη. Απο- κλείεται να μην διαθέτουν κάποια συλλογή σχετική με τα γκράφιτι ή με την περιοχή των Αμπελοκήπων. Ίσως και ο Δήμος να έχει φωτογραφικά αρχεία. Αντί για όλο αυτό το τρέξιμο προτιμούσε να πιει έναν καφέ στη γωνία Πανόρμου κοιτώντας την επιγραφή, πα- ρατηρώντας την περιοχή με τις οδυνηρές της γωνίες, κτίρια, επιγραφές, περίπτερα, φανάρια, πεζοδρόμια… Και ονειρευόμενος πως μπορεί να ’βρει λύση με τη θεία φώτιση. Νωρίς ένα απόγευμα που είχε βρεθεί στο κέντρο για κάποια δουλειά του, στάθηκε και τράβηξε μερικές φωτο- γραφίες του τοίχου, να τις έχει πρόχειρες. Οι περιγραφές είναι δύσκολη δουλειά και οι άνθρωποι δεν καταλαβαί- νουν τα ίδια πράγματα με τις ίδιες λέξεις. Δείχνεις τη φωτογραφία και η συζήτηση τελειώνει. Ή ξέρουν ή δεν ξέ- ρουν. Είτε καταλαβαίνουν είτε όχι. Και πάμε παρακάτω. ________________ Ο κότσυφας του κήπου έχει πρωτοξάδερφα σ’ όλη την πε- ριοχή, τον μέγα γεωγραφικό χώρο που μπορεί πετώντας να επισκοπεί το μάτι του ‒ από εδώ κάτω στα νότια ίσαμε τον Σκάρδο, τη Μητροβίτσα, την Πρίστινα. Τούτος και όλη του η φαμίλια είναι ένα σουλούπι. Μαύροι, χοντροί, κιτρινομύ- τηδες, φωνακλάδες ‒ όλη μέρα τραγούδι. Ο κότσυφας του κήπου πάει παντού. Θα τον βρεις εδώ, στην εξοχή παρέκει, στην πόλη επίσης. Είναι δύσπιστο και άγριο πουλί, όμως εξημερώνεται. Τραγουδιστής είναι άριστος ‒ από Καρούζο μέχρι Παβαρότι μπάζα δεν πιάνουνε μπρος του. Και μίμος,