Σε είδα (pocket)

[ 11 ] 1 Ο άντρας πίσω μου στέκεται τόσο κοντά ώστε το δέρμα στον σβέρκο μου νοτίζει απ’ την ανάσα του. Μετακινώ το πόδι μου μπροστά δυο εκατοστά και κολλάω πάνω σε ένα γκρι παλτό που μυρίζει σαν βρεγμένος σκύλος. Από τις αρχές του Νοέμβρη μοιάζει σαν να μην έχει σταματήσει να βρέχει, και απ’τα ζεστά κορμιά, στρι­ μωγμένα το ένα πάνω στο άλλο, αναδύεται ένας ελαφρύς αχνός. Ένας χαρτοφύλακας με χτυπάει στον μηρό. Το τρένο τραντάζεται καθώς στρίβει και κρατιέμαι όρθια χάρη στο βάρος των ανθρώπων γύρω μου, βάζοντας απρόθυμα το χέρι μου πάνω στο γκρίζο παλτό για να στηριχτώ προσωρινά. Στο Τάουερ Χιλ, το βαγόνι ξεχύνει μια ντουζίνα επιβάτες και καταπίνει δυο, όλοι πεισμωμένοι να γυρίσουν σπίτι για το επικείμενο Σαββατοκύριακο. «Χρησιμοποιήστε όλο το βαγόνι!» ηχεί η ανακοίνωση. Κανείς δεν κινείται. Το γκρίζο παλτό έχει φύγει κι έχωχωθεί στη θέση του, όπου είναι καλύτερα, επειδή μπορώ να πιάσω τη ράγα κι επειδή δεν έχωπια το DNA ενός ξένου στον σβέρκο μου. Η τσάντα μου έχει μετατοπιστεί, έχει φτάσει στη μέση μου και την τραβάω ξανά μπροστά μου. Δυο γιαπωνέζοι τουρίστες έχουν κρεμασμένα στο στήθος τεράστια σα­ κίδια, που καταλαμβάνουν χώρο άλλων δυο ανθρώπων. Μια γυναί­ κα στην άλλη άκρη του βαγονιού με βλέπει που τους κοιτάζω· τα βλέμματά μας διασταυρώνονται και παίρνει μια έκφραση αλληλεγ­ γύης. Δέχομαι την οπτική επαφή στιγμιαία, κι ύστερα χαμηλώνω το