Ρουθ

M A R I L Y N N E R O B I N S O N 10 χνία – ημερολόγια εξερευνήσεων στα βουνά της Αφρικής, στις Άλπεις, στις Άνδεις, στα Ιμαλάια, στα Ρόκι. Αγόρασε ένα κου­ τί νερομπογιές και αντέγραψε από ένα περιοδικό τη λιθογρα­ φία ενός γιαπωνέζικου πίνακα που παρίστανε το ηφαίστειο Φουκουγιάμα. Ζωγράφισε κι άλλα βουνά· κανένα δεν ήταν αναγνωρίσιμο, γιατί, βέβαια, κανένα δεν ήταν πραγματικό. Κώνοι σχεδιασμένοι με αδρές γραμμές, μοναχικοί λοφίσκοι, οροσειρές ή συμπλέγματα υψωμάτων, πράσινα, καφετιά ή λευκά, ανάλογα με την εποχή, πάντοτε όμως με χιονοσκέπα­ στες κορφές, κορφές χρωματισμένες ρόδινες, λευκές ή χρυ­ σές, ανάλογα με την ώρα της ημέρας. Σ’ έναν μεγάλο πίνακα είχε ζωγραφίσει σε πρώτο πλάνο ένα κωδωνόσχημο βουνό και το είχε καλύψει με σχολαστικά σχεδιασμένα δέντρα· το καθέ­ να υψωνόταν σε ορθή γωνία προς το έδαφος, ορθόστητο και άκαμπτο, όπως συμβαίνει με το πέλος ενός χνουδωτού υφά­ σματος στα σημεία που έχει διπλωθεί. Κάθε δέντρο έφερε ζωηρόχρωμους καρπούς · φανταχτερά πουλιά φώλιαζαν στα κλαδιά· κάθε φρούτο και κάθε πουλί ακολουθούσε την κλίση του εδάφους. Έβλεπες υπερφυσικά σε μέγεθος ζώα, με στίγ­ ματα ή ραβδώσεις, να τρέχουν ανεμπόδιστα προς τα πάνω στη δεξιά πλευρά και νωχελικά προς τα κάτω στο αριστερό μέρος. Ποτέ δεν κατάφερα ν’ αποφασίσω αν η ξεχωριστή ατμόσφαι­ ρα αυτού του πίνακα οφειλόταν στην άγνοια ή στην τολμηρή φαντασία. Μια άνοιξη, ο παππούς μου εγκατέλειψε το υπόγειο σπίτι του, πήγε στον σιδηροδρομικό σταθμό και πήρε το τρένο προς τα δυτικά. Στο πρακτορείο είπε πως ήθελε να πάει στα βουνά και ο άνθρωπος στο γκισέ τού έβγαλε ένα εισιτήριο για τούτα τα μέρη – πράγμα που μοιάζει με κακεντρεχή φάρσα. Ωστόσο