Έντγκαρ Άλαν Πόε

Ο Δ Ι Α Γ Ω Ν Ι Σ ΜΟ Σ 31 άλλο, πέρααπό τον άνθρωπο · τερατώδεις, αθάνατες οντότητες που λυ­ μαίνονται και θα λυμαίνονται για πάντα τον πλανήτη. Έτσι, ο Πόε χειρί­ ζεται το αέναο με λεπτότητα, χωρίς να χρησιμοποιεί τη λέξη «αέναο». Ενώ η φράση της Μπέικον «αέναες πηγές της λαμπρότητας» ενσωμα­ τώνει ένα στερεότυπο για να περιγράψει το παντοτινό καλό, η πρόταση του Πόε δίνει έμφαση στην πανταχού παρουσία του κακού. ΗΜπέικον παρουσιάζει την αιωνιότηταως εκδήλωση της μεγαλοθυμίας τουΘεού · οΠόε αποτυπώνει την επαφή του ανθρώπου με την αιωνιότητα σαν μια συνάντηση κυριαρχούμενη από τον φόβο. 10 Οι κριτές προφανώς δεν έμειναν στις αρχικές φράσεις · διάβασαν και παρακάτω για να αποφασίσουν ποιος θα αποσπούσε το βραβείο. Το θέμα της Μπέικον ενδέχεται να έπαιξε βαρύνοντα ρόλο στην απόφασή τους. Ρομαντική ιστορία που εκτυλίσσεται στο παρελθόν, το «Αγάπης μάρτυς» ανήκει στο είδος της ιστορικής μυθιστορίας, στημορφήμυθο­ πλασίας που εκτιμούσαν περισσότερο οι αμερικανοί αναγνώστες εκεί­ νης της εποχής, όπως δείχνει η αδιάλειπτη δημοτικότητα του σερ Γουόλτερ Σκοτ και του Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ. Η υπόθεση του αφηγή­ ματος της Μπέικον μοιάζει αρκετά με του Τελευταίου των Μοϊκανών . Οι σοβινιστές κριτικοί θεωρούσαν ότι ήταν καθήκον των αμερικανών συγ­ γραφέων να εμπνέονται από αμερικανικά θέματα. Αναγγέλλοντας έναν διαγωνισμό μυθοπλασίας το 1832, ο εκδότης του Cincinnati Mirror πρό­ τεινε στους συμμετέχοντες να επιλέξουν ως τόπο όπου θα εκτυλίσσο­ νταν οι ιστορίες τους την κοιλάδα του Οχάιο ή, τουλάχιστον, να συνδέ­ σουν τα αφηγήματά τους με την τοπική ιστορία. 11 Οι λογοτεχνικοί δια­ γωνισμοί θα μπορούσαν να δώσουν νέα πνοή τόσο στο ύφος όσο και στη θεματολογία, οι εκδότες όμως ενθάρρυναν τους συγγραφείς να γράφουν αυτό που επιθυμούσαν περισσότερο οι αναγνώστες: ιστορι­ κές μυθιστορίες.