Πέπλο σιωπής (Pocket)

[ 10 ] γνωρίσει, πόσομάλλον αγαπήσει. Ήταν πεθαμένηαπό καιρό και δεν του είχε λείψει ούτε στιγμή. Έβαλε το κλειδί στην τσέπη του. Το γκαζόν του έμοιαζε με το αξύριστο σαγόνι κανενός μεθύστακα. Χρόνια είχε να το κουρέψει. Ο γείτονάς του, ένας άντρας ονόματι Χιουζ, είχε σταματήσει πια να ζητάει από τον Ρέιμοντ να το κουρέψει και το έκανε ο ίδιος ανά με­ ρικές εβδομάδες. Σύντομα, με την άνοιξη, το γρασίδι θα άρχιζε να μεγαλώνει ξανά. Όχι ότι είχε πια σημασία για τον Ρέιμοντ. Άφησε το αυτοκίνητό του στο ιδιωτικό δρομάκι του, έκλεισε την αυλόπορτα πίσω του και άρχισε να περπατάει.ΤοVauxhall Corsa δεν είχε περάσει έλεγχο, ούτε είχε πληρωμένα τέλη. Είχε να το οδηγήσει μήνες. Μετά από λίγα λεπτά, έφτασε σε μια ελαφριά κατηφόρα, στη Σάνισαϊντ Στριτ, πέρασε μπροστά από το μίνι μάρκετ και τα εστια­ τόρια που πουλούσαν κινέζικο φαγητό σε πακέτο, και έφτασε στο Άναντεϊλ Εμπάνκμεντ. Απέφυγε να κοιτάξει στα μάτια τους μαθητές και τις νοικοκυρές που συνάντησε στον δρόμο. Στη γέφυρα δίπλα στο ποτάμι, περίμενε στη διάβαση να ανάψει πράσινο για να περά­ σει απέναντι. Σαν καλό παιδί. Ο Ρέιμοντ είχε μάθει εδώ και καιρό να είναι καλό παιδί, ήσυχος, να δείχνει σεβασμό, να τηρεί τους κανόνες όταν βρισκόταν εκτός σπιτιού. Να μην τραβάει την προσοχή. Μόλις διέσχισε τα σκοτεινά αργοκίνητα νερά και πέρασε στην πλευρά του Στρανμίλις, βάδισε νότια, κατά μήκος της όχθης του ποταμού, κάτωαπό τα κάτισχνα κλαδιά των δέντρων που ήταν ακό­ μη γυμνά από τον χειμώνα. Άφησε πίσω του την καινούργια Λυρική Σκηνή και συνέχισε, περνώντας μπροστά από τις πολυκατοικίες που έβλεπανστοποτάμι. Σταδεξιάτουάκουγε τομουγκρητότης κίνησης: