Πέντε στάσεις

Τ ριάντα χρόνια έμεινα στη Θεσσαλονίκη και δεν την έμαθα. Με έλεγε ο άντρας μου, αν σε κατε- βάσω καμιά μέρα στο κέντρο θα χαθείς. Αλήθεια ήταν. Ήξερα μόνο τη διαδρομή από το σπίτι στη δουλειά: Αγία Βαρβάρα Τούμπας – ΑΧΕΠΑ. Πέντε στάσεις. Με το 14. Α, ήξερα και την Εγνατία, που πήγαινα, πάλι με το 14, από το σπίτι στο ΚΤΕΛ Ημαθίας και έπαιρνα το λεωφορείο για το χωριό. Οι συναδέλφισσές μου κατέβαιναν καθημερινά στο κέντρο. Γνώριζαν απέξω κι ανακατωτά τα μα- γαζιά, πού είναι, τι ρούχα φέρνουν, ποιο κάνει εκπτώσεις, ποιο έχει καλές ποιότητες. Εγώ ιδέα δεν είχα. Κατέβαιναν Τσιμισκή, Μητροπόλεως,