Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας (Pocket)

[ 9 ] Σύντομα θα ερχόταν ηφωτεινότερη νύχτα του χρόνου. Σύντομα οι νύχτες θαμεγάλωναν ξανά. Και αυτόδεν το έλεγες ακόμηκαλοκαί- ρι. Όχι σοβαρά, τουλάχιστον. Κανένας δεν μπορούσε να αποκαλέσει στα σοβαρά αυτή την παγωνιά καλοκαίρι. Απλώς ήθελε νασυνεχίσει τη ζωή της.Τηδική της ζωή. Αυτόήταν όλο. Και δεν της επιτρεπόταν. Νεντίμ. Την αγκάλιασε η θλίψη. Με όλη της τη δύναμη. Αναγκάστηκε να σταματήσει. Η καρδιά της έγινε πάγος. Νεντίμ. Οαδελφός μου. Νεντίμ και Νάσκα. Μόνον έναν χρόνο δια- φορά είχαν. Πάντα εκεί ο ένας για τον άλλο. Πάντα ο ένας στη διάθεση τουάλλου.Όσοπιοκοντάγινότανοέναςστονάλλο.Ταμικράαδέρφια. Πόσο ίδιοι ήμασταν. Αλλά όχι πια. Συνέχιζε την πορεία της μέσα από τη γειτονιάμε τις πολυκατοικί- ες που ήταν εντελώς άδεια από κόσμο. Ηώρα ήταν δύο και είκοσι τη νύχτα, μια νύχτα φωτεινή σαν μέρα. Σαν να είχε αδειάσει ο κόσμος. Άδειος από τα πάντα εκτός από το καθαρό, το πεντακάθαρο φως. Και από την ίδια. Νεντίμ, γιατί έπρεπε να γίνει αυτό που έγινε; Γιατί να μη σταμα- τήσεις; Αυτό που ήθελα όλο κι όλο ήταν να ζήσω. Η καταπίεση των καταπιεσμένων. Νέοόνομα, νέο τηλέφωνο, νέαδιεύθυνση, νέαπόλη – τίποτε από αυτά δεν στάθηκε αρκετό. Όλοι οι κόποι που έκανες για να με βρεις. Νεντίμ, δεν θα μπορούσε να το ερμηνεύσει κάποιος αυτόως αγάπη; Μια διαστρεβλωμένη αδελφική αγάπη; ΗΣτοκχόλμη έπρεπε να με είχε καταβροχθίσει, αλλά εσύ με βρή- κες. Έψαχνες βελόνα στ’άχυρα, και τη βρήκες. Αλλά αυτή η βελόνα θα σε καρφώσει. Εδώ πρέπει να προλάβεις να καρφώσεις πρώτος.