Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας (Pocket)

[ 8 ] 2 H χώρα όπου οι νύχτες γίνονται σκοτεινότερες κατά τη διάρκεια του σύντομου καλοκαιριού, σκέφτηκε εκείνη. Κι αυτή η χώρα είναι δική μου. Ακριβώς αυτή η σκέψη ήταν απαγορευμένη. Δεν πήγαινε άλλο. Δεν μπορούσε να συνεχιστεί αυτό. Απόψε, αυτή τηφωτεινή νύχτα του καλοκαιριού, θα γινόταν μια αλλαγή. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Δεν ήθελε να βγει έξω και να εκτεθεί στη σκανδιναβική αγωνία της όμορφης καλοκαιρινής νύχτας. Εκείνος ο παράξενα όμορφος, ο υπέροχα οξύς πόνος που έφτανε μέχρι το μεδούλι. Η μελαγχολία. Όχι όμως ακόμη, όντως όχι ακόμη. Έμεινε να κοιτάζει από το παράθυρο το οποίο έβλεπε προς το δρομάκι που οδηγούσε στην εξώπορτα. Σε μικρή απόσταση. Από το πλάι. Αλλά από απόσταση πάντως. Ήταν σαν ένας πίνακας. Και τομοναδικόστοιχείο της απεικόνισης ήταν το γυμνό, καθαρό φως του μεσοκαλόκαιρου. Είναι δικόμου, σκέφτηκε εκείνη. Έφτασαστοσημείο να τοαξίζω. Έχω δικαίωμα σε αυτό το φως. Γιατί αυτό με κάλεσε, αν μη τι άλλο. Μετά δρασκέλισε έξω στη φωτεινή νύχτα. Φωτεινή και καθάρια. Και κρύα. Στάθηκε ακίνητη για μια στιγμή και άφησε τον εαυτό της να ριγήσει, να συναρπαστεί. Μέχρι που ρίγησε. Το ρίγος την έκανε να κινηθεί.