Οι ντετέκτιβ της βεράντας (Διαβάζω ιστορίες)

Κάτι άλλαξε (Δημήτρης) Άνοιξα την μπαλκονόπορτα και βγήκα έξω. Από τότε που γνώρισα την Άννα, προτιμώ να κάθομαι στη βεράντα. Κόρνες, φωνές και φα- σαρία ακούγονται πλέον σαν μουσική στα αυτιά μου. Κι η γειτονιά της γιαγιάς είναι το πιο αγαπημένο μου μέρος. Φθινοπώριασε. Τζιτζίκια δεν υπάρχουν πια. Τα δέντρα που έχουμε στο πεζοδρόμιο λα- χταρούσαν όλο το καλοκαίρι νερό. O παπ- πούς της Άννας τα πότιζε. Τώρα, τα σύννεφα έχουν πάρει τον ρόλο του κηπουρού. Ποτί- ζουν και δροσίζουν τα λιγοστά μας δέντρα. Χωρίς την Άννα δε θα είχα παρατηρήσει πόσο όμορφη είναι η πόλη μας. Πόσο όμορφος εί- ναι ο κόσμος! 5