Οι επιβάτες της αποβάθρας 5

11 Αϊόνα 08:05 Χάμπτον Κορτ προς Γουότερλου Ως τη στιγμή που ένας άνθρωπος κινδύνεψε να πεθάνει μπροστά στα μάτια της στο τρένο των 08:05, η μέρα της Αϊόνα ήταν όπως κάθε άλλη. Έφευγε από το σπίτι της πάντα στις εφτά και μισή. Της έπαιρνε κατά μέσο όρο είκοσι λεπτά για να πάει στον σταθ- μό με τα πόδια, φορώντας τακούνια, που σήμαινε ότι συ- νήθως έφτανε δεκαπέντε λεπτά πριν το τρένο της αναχω- ρήσει για τον σταθμό Γουότερλου. Δύο λεπτά αργότερα, αν φορούσε τις γόβες Louboutin. Η έγκαιρη άφιξη στον σταθμό ήταν υψίστης σημασίας εφόσον ήθελε να πιάσει τη συνηθισμένη θέση της, στο συνηθισμένο βαγόνι της, που ήταν αυτό ακριβώς που ήθε- λε. Μπορεί η καινοτομία να ήταν υπέροχο πράγμα στη μόδα ή τον κινηματογράφο ή και στη ζαχαροπλαστική ακό- μα, αλλά ήταν ανεπιθύμητη σε ό,τι είχε να κάνει με τις καθημερινές μετακινήσεις της για τη δουλειά.