Οι επιβάτες της αποβάθρας 5

C L A R E P O O L E Y 22 αγοράσει από το μίνι μάρκετ του σταθμού. Το πρωί είχε χάσει τόση ώρα προσπαθώντας να πείσει τα παιδιά του να φάνε το πρωινό τους, αποκρούοντας συγχρόνως φωνές του στιλ Πού είναι η Μάγκντα; Θέλουμε τη Μάγκντα! , που αμέλησε να φάει το δικό του. Είχε κοντοσταθεί για λίγο πάνω από ένα κρουασάν σοκολάτας στο τμήμα με τα προϊόντα άρτου, αλλά η Κάντιντα τού τα είχε απαγορεύσει λέγοντάς του πως είχε αρχίσει να παχαίνει. Άκου εκεί να παχαίνει;! Ίσα ίσα που ήταν σε εξαιρετικά καλή φόρμα για την ηλικία του. Παρ’ όλα αυτά, ρούφηξε καλού κακού το στομάχι του νιώθοντας την παρουσία του κοριτσιού στη διπλανή θέση. Ο Πιρς γούρλωσε τα μάτια βλέποντας τα νούμερα στην οθόνη του. Δεν μπορεί να ήταν σωστά. Η μετοχή της Ντάρ- λινγκτον Ντίτζιταλ ήταν, υποτίθεται, σιγουράκι. Πήρε ασυ- ναίσθητα μια απότομη ανάσα και τότε ένιωσε κάτι να σφη- νώνει στο βάθος του λαιμού του. Προσπάθησε να αναπνεύ- σει, αλλά η μπουκιά κόλλησε ακόμα πιο μέσα. Δοκίμασε να βήξει, αλλά αυτό δεν είχε καμία απολύτως επίδραση στην απόφραξη. Μείνε ψύχραιμος , είπε στον εαυτό του. Σκέψου. Είναι μόνο μια ρώγα από σταφύλι. Ωστόσο, δεν μπόρεσε να εμπο- δίσει το κύμα φόβου και ανημποριάς που τον κατέκλυσε. Ο Πιρς κοπάνησε τα χέρια του πάνω στο τραπέζι και άνοιξε διάπλατα τα μάτια του, κοιτάζοντας με βουβή ικε- σία τις δύο γυναίκες που κάθονταν εκατέρωθέν του. Ένιω- σε κάποιον να του χτυπάει την πλάτη με μια κίνηση που έμοιαζε περισσότερο με απαλό μασάζ παρά με την άμεση επέμβαση που απαιτούσε η περίσταση. Και τότε, δόξα τω Θεώ, μια απότομη, δυνατή γροθιά που, δεν μπορεί, σίγου-