Οι μεσημβρινοί της ζωής: Μεσουράνηση (Μεταίχμιο Pocket)

[ 47 ] Συζητώντας και κάνοντας παρέα με τον Τζόνι, διαπίστωσε ότι ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, ειλικρινής –παρά τις αρχικές της αμφιβολίες–, ευγενικός, τίμιος και προσεκτικός στις εκφράσεις και στη συμπεριφορά του, με καλά αισθήματα για τους ανθρώπους γενικά. Διαπίστωσε τα δημοκρατικά του ιδεώδη, συμφώνησε μαζί του για το ζήτημα των μειονοτήτων, για τις συνθήκες εργασίας, για τις κοινωνικές αλλαγές που συνέβαιναν εκείνο τον καιρό. Και, όσο κι αν κούμπωσε η ψυχούλα της με τη δική του, η Ζωή κράτησε τις αποστάσεις της, μπορεί να τον πίστευε και να τον θαύ- μαζε, αλλά δεν του παραδόθηκε ολόψυχα. Ένας ύπουλος φόβος κατέκλυζε τοκορμί της κάθεφοράπουσκεφτόταν τηλέξη «ευτυχία», ένας φόβος ίδιο αρπακτικό ερπετό που καραδοκούσε να κατασπα- ράξει κάθε ελπίδα, κάθε αλήθεια, κάθε χαρά.