Τα μεσάνυχτα της 14ης Απριλίου 1909 ένα σφρ
σταθμό Σιρκετζή της Κωνσταντινούπολης με κατ
φεραν στον τόπο αιχμαλωσίας του τον άλλοτε μ
Χαμίτ, τον τριακοστό τέταρτο Πατισάχ της οικογέ
την άλωση της άλλοτε αυτοκρατορικής πρωτεύου
επί της γης» και «καταφύγιο των κατατρεγμένων
Για τους περισσότερους Ευρωπαίους, αλλά και για
ρούνταν ή έπρεπε να είναι καταραμένος (Καχρ
αιματόβρεχτη σουλτανεία του (1876-1909) και «κό
Το βιβλίο καταγράφει με τη μορφή χρονικού την
τία του Γιλδίζ», τα γεγονότα, τους θρύλους, τα εγ
τελευταίου –ουσιαστικά– τούρκου σουλτάνου και
και γράφονταν στις εφημερίδες για τα ανομολόγη
νεύουν τα πολυάνθρωπα χαρέμια και τα μυστήρι
αδηφαγία των γυναικών που τα αποτελούσαν κα
καθημερινές συνήθειες και αδυναμίες τους αλλ
πλημμύριζαν. Ο αναγνώστης παρακολουθεί να ξ
πολυάνθρωπη τοιχογραφία με τους πρωταγωνιστέ
νότα σε μια αχανή αυτοκρατορία, τη μεγαλύτερη
γαν, ο ήλιος δεν βασίλευε ποτέ. Και ταυτόχρονα γν
κισης του Αβδούλ Χαμίτ την άνοιξη του 1909.
Ένα χρονικό για την εποχή που ξεθώριαζε ένας α
∫À∫§√º√ƒ√À¡ ∞¶√ Δ√
M E T A I X M I O
Η Ανατολή είναι ο κό
που δεν μπορείς ν’ α