Ημερολόγιο του χειμώνα

7 Θαρρείς ότι αυτό δεν θα σου συμβεί ποτέ , ότι δεν μπο­ ρεί να συμβεί σ’ εσένα, ότι είσαι το μοναδικό άτομο στον κόσμο στο οποίο τίποτε από αυτά τα πράγματα δεν θα συμβεί ποτέ. Κι έπειτα, το ένα μετά το άλλο, αρχίζουν να σου συμβαίνουν τα πάντα, κατά τον ίδιο τρόπο που συμ­ βαίνουν σε οποιονδήποτε άλλον. Τα γυμνά σου πόδια στο παγωμένο πάτωμα καθώς κατε­ βαίνεις από το κρεβάτι και πλησιάζεις προς το παράθυρο. Είσαι έξι ετών. Έξω χιονίζει και τα κλαδιά των δέντρων στην πίσω αυλή του σπιτιού γίνονται λευκά. Μίλα τώρα προτού να είναι πολύ αργά. Κι έπειτα να ελπί­ ζεις ότι θα συνεχίσεις να μιλάς ώσπου να μην υπάρχει πια τίποτε άλλο να ειπωθεί. Στο κάτω κάτω ο χρόνος εξαντλεί­ ται. Ίσως είναι καλό να αφήσεις προς το παρόν στην άκρη τις ιστορίες σου και να προσπαθήσεις να ερευνήσεις πώς νιώθεις ζώντας μέσα σ’ αυτό το σώμα από την πρώτη μέρα που θυμάσαι τον εαυτό σου μέχρι σήμερα. Ένας κατάλογος από αισθητηριακά δεδομένα. Αυτό που θα μπορούσε κανείς να πει μια φαινομενολογία της αναπνοής.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=