Γαλάζια φλέβα

7 1 Α νέβαινα προς το σπίτι από έναν ιδιωτικό δρόμο που φάρδαινε στην κορυφή, δημιουργώντας ένα άνοιγμα όπου μπορούσες να παρκάρεις. Βγαίνοντας από το αυτοκίνητό μου, έριξα μια ματιά κάτω στην πόλη και είδα τους πύργους της ιεραποστολής και του δικαστηρίου βυθισμένους στην αιθαλομίχλη. Πίσω από την κορυφογραμμή απλωνόταν ο πορθμός της Σάντα Τερέζα και η ζώνη από διάσπαρτα νησάκια που μισό- κλεινε στο άνοιγμά του. Ο μόνος ήχος που άκουγα, αν εξαιρούσες το βουητό της εθνικής που μόλις είχα αφήσει πίσω μου, ήταν το χτύπημα μιας μπάλας του τένις. Το γήπεδο βρισκόταν στο πλάι του σπιτιού, κλεισμένο με ψηλό συρματό- πλεγμα. Ένας γεροδεμένος άντρας με σορτς και τρα- γιάσκα έπαιζε με αντίπαλο μια ευκίνητη ξανθιά. Η παρτίδα τους είχε μια εγκλωβισμένη ένταση που μου θύμισε κατάδικους στο προαύλιο φυλακής. Ο άντρας έχασε αρκετούς πόντους στη σειρά και αποφάσισε να δώσει σημασία στην παρουσία μου.