Αστυνομία

Α Σ Τ Υ Ν Ο Μ Ι Α 25 «Από τη Μόνα. Οι άνθρωποι που μιλούν μεταξύ τους στον ενικό όλο και κάτι έχουν μοιραστεί. Τι σας έχει πει, λοιπόν;» Ο Άντον Μίτετ παρατήρησε προσεκτικά την κοπέλα. Ήταν αρκετά όμορφη, αλλά ψυχρή και χωρίς γοητεία. Υπερβολικά αδύνατη για τα γούστα του. Είχε αχτένιστα μαλλιά, ενώ το άνω χείλος της έμοιαζε σαν να το κράταγε στη θέση του κά- ποιος τένοντας που άφηνε να φανούν δυο άνισοι κοπτήρες. Ωστόσο ήταν πολύ νέα. Στοιχημάτιζε ότι κάτω από τη μαύρη στολή το σώμα της ήταν σφιχτό και γυμνασμένο. Αν λοιπόν της έλεγε όλα όσα ήξερε, θα το έκανε επειδή υπολόγιζε ασυ- νείδητα ότι η αγαθοεργία του θα μπορούσε να αυξήσει τις πιθανότητές του να κοιμηθεί μαζί της κατά 0,01%; Ή μήπως επειδή κορίτσια σαν τη Σίλιε γίνονταν υπαστυνόμοι και ειδι- κοί ερευνητές –δηλαδή αφεντικά του– μέσα σε μια πενταετία, τη στιγμή που αυτός θα παρέμενε πάντα ένας αρχιφύλακας, ένας μίζερος αρχιφύλακας, λόγω εκείνης της υπόθεσης στο Ντράμεν, η οποία θα στεκόταν μόνιμα μπροστά του σαν τοί- χος, σαν ανεξίτηλη κηλίδα; «Απόπειρα δολοφονίας» είπε ο Άντον. «Έχασε πάρα πολύ αίμα· είπαν ότι ήταν θαύμα που είχε ακόμη σφυγμό όταν τον έφεραν. Έχει πέσει σε κώμα». «Και προς τι η αστυνομική φύλαξη;» Ο Άντον ανασήκωσε τους ώμους του. «Εν δυνάμει μάρτυ- ρας κατηγορίας. Αν επιζήσει». «Τι υποτίθεται ότι γνωρίζει;» «Διάφορα για ναρκωτικά. Υψηλού επιπέδου πράγματα. Αν ξυπνήσει, ίσως θα μπορέσει να δώσει πληροφορίες που θα καταστρέψουν αρκετούς μεγαλεμπόρους ηρωίνης του Όσλο. Άσε που θα μας πει ποιος προσπάθησε να τον δολοφονήσει». «Άρα πιστεύουν ότι ο δολοφόνος θα επιστρέψει για ν’ αποτελειώσει τη δουλειά;» «Αν μαθευτεί ότι είναι ακόμη ζωντανός και ότι βρίσκεται εδώ μέσα, ναι. Γι’ αυτό είμαστε κι εμείς εδώ».