Το άλικο γράμμα

[ 9 ] Το τελωνείο ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΤΟ ΑΛΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ Eίναι λίγο αξιοπερίεργο που –αν και δεν συνηθίζω να µιλάω πολύ για τον εαυτό µου και για τα ζητήµατά µου δίπλα στο τζάκι, ήµε τους στενούς µουφίλους– δυοφορές στη ζωήµου µε έχει κυριεύσει µιααυτοβιογραφικήπαρόρµησηόταναπευ- θύνοµαι στο κοινό. Η πρώτη ήταν εδώ και τρία ή τέσσερα χρόνια, όταν τίµησα τους αναγνώστες –ασυγχώρητα και για κανέναν απολύτως λόγο που θα µπορούσε ναφανταστεί είτε ο επιεικής αναγνώστης είτε ο ενοχλητικός συγγραφέας– µε µια περιγραφή του τρόπου ζωής µου στη βαθιά γαλήνη ενός παλιού πρεσβυτερίου. Και τώρα –αφού, παραπάνω απ’ ό,τι µου άξιζε, είχα την ευτυχία να βρω ένα δυο ακροατές στην προηγούµενη περίπτωση– αρπάζω και πάλι τον αναγνώστη απ’το γιακά και του µιλάω για την τριετή εµπειρία µου σε ένα τελωνείο. Κανείς δεν ακολούθησε πιο πιστά το παράδειγµα του περίφηµου «Π.Π. Γραµµατέα της Παρούσης Ενορίας» 1 . 1 Ο συγγραφέας αναφέρεται στην παρωδία αυτοβιογραφίας Memoires of P.P. Clerk of this Parish, έργο ανωνύµου.