Ακόμα και τα άγρια σκυλιά (Pocket)

[ 9 ] «Θα διαλέξω εγώ το σημείο» είπε ο συνοδηγός, παίρνοντας μα- ζί του τον φακό καθώς απομακρυνόταν. Ο οδηγός άναψε ένα τσιγάρο και άνοιξε την πίσω πόρτα της Mercedes. Ήταν παλιό μοντέλο και οι μεντεσέδες έτριξαν. Πήρε την κασέτα των Associates από το κάθισμα και την έβαλε στην τσέπη του σακακιού του, όπου χτύπησε πάνω σε λίγα νομίσματα. Θα χρεια­ ζόταν ένααπόαυτά για να τορίξουν κορόναή γράμματα. Κλείνοντας την πόρτα με δύναμη, πήγε στο πορτμπαγκάζ και το άνοιξε. Το πτώ- μα ήταν τυλιγμένο μέσα σε ένα απλό μπλε σεντόνι. Ή, για την ακρί- βεια, έτσι ήταν προηγουμένως. Το αυτοσχέδιο σάβανο είχε χαλαρώ- σει κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Ξυπόλυτος, με λευκά κοκαλιάρικα πόδια, τα πλευρά του διαγράφονταν. Ο οδηγός ακούμπησε το φτυά- ρι σε ένα από τα πίσω φώτα, αλλά εκείνο γλίστρησε και έπεσε στο έδαφος. Βρίζοντας έσκυψε να το σηκώσει. Τότε ήταν που το πτώμα επανήλθε στη ζωή, βγαίνοντας από το σεντόνι και το πορτμπαγκάζ, σχεδόν σχηματίζοντας αψίδα με το σώμα του πάνω από τον οδηγό καθώς τα πόδια του ακουμπούσαν στο έδαφος. Ο οδηγός άφησε μια πνιχτή κραυγή, το τσιγάρο πετά- χτηκε απ’ το στόμα του. Είχε το ένα χέρι στη λαβή του φτυαριού, ενώ προσπαθούσε να ανασηκωθεί με το άλλο. Το σεντόνι κρεμό- ταν από το άνοιγμα του πορτμπαγκάζ, την ίδια στιγμή που το περι- εχόμενό του εξαφανιζόταν ανάμεσα στα δέντρα. «Πολ!» ούρλιαξε ο οδηγός. «Πολ!» Το φως του φακού προηγήθηκε του άντρα με το όνομα Πολ. «Τι διάολο συμβαίνει, Ντέιβ;» φώναξε. Ο οδηγός μπορούσε μόνο να σηκώσει ένα τρεμάμενο χέρι για να δείξει: «Την κοπάνησε!»