Άγιος ή αμαρτωλός;

23 1 Έ να φορτηγό με ανοιχτή καρότσα που ανέγραφε στις πόρτες το όνομα μιας μάντρας της περιοχής είχε κατα­ φτάσει στο σημείο. Το προηγούμενο βράδυ είχαν τοποθετήσει μια κορδέλα φάρδους εφτά εκατοστών με τη λέξη « ΑΣΤΥΝΟ­ ΜΙΑ » τυπωμένη πάνω, σκέτο φτερό στον άνεμο. Η κορδέλα ξεκινούσε από ένα γερό δέντρο, έδενε στον στύλο ενός φρά­ χτη κι αποκεί συνέχιζε μέχρι ένα άλλο δέντρο. Ο οδηγός του φορτηγού την είχε παρασύρει στο πέρασμά του και ήταν έτοι­ μος να ρυμουλκήσει το διαλυμένο Golf στην πλαγιά, προς τη ράμπα του φορτηγού. «Δεν είναι κι άσχημο απόγευμα» είπε ο Ρέμπους ανάβο­ ντας τσιγάρο και κοιτάζοντας ολόγυρα. Ένας στενός επαρχιακός δρόμος στα περίχωρα του Κέρ­ κλιστον. Το αεροδρόμιο του Εδιμβούργου δεν απείχε και πο­ λύ, και το βουητό των επιβατηγών πτήσεων που πλησίαζαν και αναχωρούσαν ερχόταν σε αντίστιξη με το αγροτικό τοπίο. Είχαν έρθει με το Vauxhall Astra της Κλαρκ. Το είχαν παρκά­ ρει απέναντι, με τα αλάρμ να αναβοσβήνουν, ως προειδοποίη­ ση για τους διερχόμενους οδηγούς. Όχι ότι περνούσε και κα­ νείς. «Ο δρόμος ήταν καλός» είπε η Κλαρκ. «Δεν είχε πάγο ούτε γλιστρούσε. Αν κρίνω από τη ζημιά, πρέπει να έτρεχε βολίδα…» Όντως, το μπροστινό μέρος του Golf είχε γίνει σαν φυσαρ­ μόνικα από τη σύγκρουση με τη γέρικη βελανιδιά. Προσπέρα­ σαν την κατεστραμμένη περίφραξη και κατέβηκαν την πλα