9
10
Μια ιστορία που ψάχνει το τέλος της
Π
ίτσα! Κάθε φορά που σκέφτομαι αυτή τη λέξη, μου τρέ-
χουν τα σάλια. Θα μπορούσα να φάω μία ολόκληρη πίτσα,
ίσως και δύο, ολομόναχος. Αλλά πού τέτοια τύχη. Κάθε φορά
που η μαμά και ο μπαμπάς παραγγέλνουν απ’ έξω, το κάνουν
επίτηδες η ώρα να είναι τέτοια ώστε εμείς να κοιμόμαστε.
Μοιράζομαι το δωμάτιό μου με τον δίδυμο αδερφό μου,
τον Μάκη, ο οποίος είναι πολύ εκνευριστικός γιατί κάθε βράδυ
κοιμάται περίπου σε τρία δευτερόλεπτα, μπορεί να λέω και
πολλά, και έτσι δεν έχω με ποιον να κουβεντιάσω για να ξεχά-
σω τη λιγούρα μου.
Εκείνο το βράδυ όμως θα έτρωγα πίτσα, ο κόσμος να χα-
λούσε! Άκουγα τον μπαμπά να μιλάει στο τηλέφωνο, «…με
έξτρα τυρί…» είπε, και τα σάλια μου έτρεχαν. Το πρόγραμμα
ήταν ίδιο κάθε μέρα, όταν την επομένη είχαμε σχολείο. Στις 9
ακριβώς βρισκόμασταν στα κρεβάτια μας. Ο Μάκης 9:03 κοι-
μόταν του καλού καιρού. Η πίτσα έφτασε και η μαμά με τον
μπαμπά έτρωγαν με την ησυχία τους στο σαλόνι. Ο μπαμπάς
πάντα αφήνει ένα κομμάτι μέσα στο κουτί για να το φάει το
πρωί, γιατί «καλύτερο πρωινό από την πίτσα δεν υπάρχει», έτσι
λέει, και το τρώει πριν ακόμη εμείς ξυπνήσουμε για το σχολείο.
Αμ δε! Αυτό το κομμάτι θα το έτρωγα εγώ αυτή τη φορά.
Δεν ήταν και πολύ εύκολο να μείνω ξύπνιος, αλλά ο ήχος που
έκανε το στομάχι μου κάθε φορά που σκεφτόμουν αυτό το
τελευταίο λαχταριστό κομματάκι πίτσα έκανε τα μάτια μου να
ανοίγουν. Μόλις η μαμά και ο μπαμπάς πήγαν για ύπνο, σηκώ-
θηκα και προχώρησα προς το σαλόνι. Το κουτί με την πίτσα
βρισκόταν πάνω στον πάγκο της κουζίνας. Πλησίασα και το
άνοιξα.
Τότε ήταν που παραλίγο να τα κάνω πάνω μου από τον
φόβο μου. Ακούστηκε ένας παράξενος θόρυβος και ήμουν
σίγουρος ότι θα με έπιαναν στα πράσα. Δε θα το έβαζα κάτω
όμως! Άρπαξα το κουτί με την πίτσα και έτρεξα στο δωμάτιό
μου. Πλέον ήμουν ασφαλής και επιτέλους έτρωγα το τελευταίο
κομμάτι. Πραγματικά τέλειο… με έξτρα τυρί… Δεν ξέρω τι
λέει ο μπαμπάς, ότι είναι τέλειο πρωινό, αλλά και για βραδινό
μια χαρά είναι.
Η νύστα μου ήταν μεγάλη. Δεν άντεχα ούτε να επιστρέψω
το άδειο κουτί στην κουζίνα. Τότε μου ήρθε η τέλεια ιδέα. Δε
θα το επέστρεφα! Το έβαλα κάτω από κρεβάτι του Μάκη. Με
αυτή την κίνηση σίγουρα δε θα με υποψιάζονταν και ακόμα
πιο σίγουρα ο Μάκης θα έβρισκε τον μπελά του.
Το άλλο πρωί που ξύπνησα όμως, τα πράγματα ήταν κάπως
περίεργα. Κανένας δε μίλησε για το εξαφανισμένο κουτί. Κα-
νείς δεν έψαχνε για το τελευταίο κομμάτι πίτσα. Λες και δεν
είχε γίνει τίποτα από το προηγούμενο βράδυ. Βέβαια εγώ είχα
ακόμη τη γεύση στο στόμα μου από το… έξτρα τυρί, οπότε δε
με ένοιαζε κιόλας. Πριν φύγω για το σχολείο, έσκυψα κάτω
από το κρεβάτι του Μάκη για να βεβαιωθώ ότι το κουτί ήταν
ακόμη εκεί. Και τότε αντίκρισα κάτι πραγματικά περί-
εργο: Το κουτί είχε εξαφανιστεί και στη θέση του
υπήρχε ένας φάκελος. Τον άνοιξα και…
Η
Λίνα Σωτηροπούλου
έχει γράψει…
…δύο βιβλία για μικρότερα παιδιά
•
Εγώ και η αδερφή μου
•
Η μαμά μου η μάγισσα
...και δύο βιβλία για μεγαλύτερα παιδιά
•
Αποστολή Κρυμμένος θησαυρός
•
Όταν το σύμπαν συνωμοτεί
που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις
Μεταίχμιο.
Η Λίνα Σωτηροπούλου έγραψε μια ιστορία… χωρίς τέλος!
Τι να έγινε το κουτί της πίτσας; Τι υπάρχει μέσα στον φάκελο;
Τι ξέρει ο Μάκης; Θέλουμε να απαντήσεις εσύ αυτές τις ερωτήσεις
–και όποιες άλλες σου έρχονται στο μυαλό– και να γράψεις το
τέλος της ιστορίας. Αν θέλεις, μπορείς να μας στείλεις το τέλος σου
στη διεύθυνση Τ.Θ. 21001, 11410 Αθήνα ή στο e-mail
και, πού ξέρεις, ίσως το δεις δημοσιευμένο!
