Βουβή κραυγή

9 1 Τ ο γάβγισμα ενός σκύλου σπάει ξάφνου τη σιγαλιά. Η μη- τέρα σηκώνει τα μάτια από τον νεροχύτη και κοιτάζει έξω από το παράθυρο. Το γάβγισμα βγαίνει βαθιά μέσα από το λαρύγγι του. Το μαύρο, μυώδες σώμα του τρέμει από τη διέ- γερση. Έπειτα εκείνη βλέπει τον γιο της. Ο νεαρός βγαίνει από το κόκκινο Γκολφ και αφήνει καταγής έναν μπλε σάκο. Ρίχνει μια ματιά στο παράθυρο καταγράφοντας το αχνό περίγραμμα της μητέρας του. Ύστερα πλησιάζει το σκυλί και το ελευθερώνει από την αλυσίδα του. Το ζώο ορμά επάνω του και οι δυο τους κυ- λιούνται καταγής σηκώνοντας ένα σύννεφο σκόνης. Το σκυλί γρυλίζει και ο νεαρός πότε το μαλώνει τρυφερά φωνάζοντάς του στ’ αυτί και πότε ουρλιάζει με όλη τη δύναμη των πνευμόνων του χτυπώντας το δυνατά στη μουσούδα. Με τα πολλά εκείνο ησυχάζει. Ο νεαρός σηκώνεται αργά όρθιος. τινάζει τη σκόνη και τα χώματα από το παντελόνι του ρίχνοντας ακόμα μια ματιά στο παράθυρο. Το σκυλί σηκώνεται διστακτικά και μαζεύεται μπροστά του με το κεφάλι σκυφτό, ώσπου εκείνος του επιτρέπει να τον πλησιάσει και να του γλείψει πειθήνια το στόμα. Έπειτα ο νεαρός προχωρά προς το σπίτι και μπαίνει στην κουζίνα. «Θεέ και Κύριε, τι χάλια είν’ αυτά!» Το μπλε φανελάκι του είναι καταματωμένο. Τα χέρια του πληγιασμένα. Το σκυλί τον έχει γρατζουνίσει και στο πρόσωπο. «Πρώτη φορά σε βλέπω σε αυτή την κατάσταση!» λέει η μη-