Το βιβλίο των ψευδαισθήσεων

9 1 ΌΛΟΙ ΠΊΣΤΕΥΑΝ ΌΤΙ ΕΊΧΕ ΠΕΘΆΝΕΙ. Το 1988, όταν εκδό- θηκε το βιβλίο μου με θέμα τις ταινίες του, ο Έκτορ Μαν είχε σχεδόν εξήντα χρόνια να ακουστεί. Κατά τα φαινόμενα, πέρα από μια χούφτα ιστορικούς και λάτρεις των ταινιών του πα- λιού καιρού, ελάχιστοι γνώριζαν ότι είχε υπάρξει κάποτε. Η τελευταία από τις δώδεκα κωμωδίες μικρού μήκους 1 που είχε γυρίσει στο τέλος της εποχής του βωβού, με τίτλο Διπλά ή τίπο- τα , προβλήθηκε στις 23 Νοεμβρίου του 1928. Δύο μήνες μετά, χωρίς να αποχαιρετήσει κανέναν από τους φίλους ή τους συ- νεργάτες του, χωρίς να αφήσει κάποιο γράμμα ή να ενημερώ- σει κανέναν για τα σχέδιά του, βγήκε από το νοικιασμένο σπίτι του στη Νορθ Όραντζ Ντράιβ και δεν τον ξαναείδε ποτέ κανείς. Το μπλε ΝτεΣότο του ήταν παρκαρισμένο στο γκαράζ· το μισθωτήριο του σπιτιού ίσχυε για άλλους τρεις μήνες· το ενοίκιο είχε πληρωθεί στο ακέραιο. Στην κουζίνα υπήρχαν τρόφιμα, στο μπαρ υπήρχε ουίσκι κι από τα συρτάρια της κρεβατοκάμαρας δεν έλειπε ούτε ένα ρούχο του Έκτορ. Σύμ- φωνα με την εφημερίδα Los Angeles Herald Express της 18ης Ια- νουαρίου 1929, ήταν λες κι είχε βγει για έναν μικρό περίπατο και θα επέστρεφε από στιγμή σε στιγμή . Δεν επέστρεψε όμως και έκτοτε ο Έκτορ Μαν θαρρείς και χάθηκε από προσώπου γης.