Το βιβλίο των ψευδαισθήσεων

T O B I B Λ Ι Ο Τ Ω Ν Ψ Ε Υ Δ Α Ι Σ Θ Η Σ Ε Ω Ν 29 νταν για τη χρηματοδότηση ενός ταξιδιού στο εξωτερικό, ο Υπότροφος Μάρκαμ μπορούσε να διαθέσει τα χρήματα όπως επιθυμούσε, χωρίς να δώσει λόγο. Αυτό απαίτησε μια τερά- στια δαπάνη, αλλά, όσο μεγάλο κι αν ήταν το ποσό (ισοδυ- ναμούσε με μισθούς τεσσάρων ετών), δεν ήταν παρά ένα ψίχουλο μπροστά στο σύνολο της περιουσίας μου· ακόμα κι αφότου σκόρπισα τα διάφορα εκείνα ποσά με τους διάφορους τρόπους που είχαν νόημα για μένα, εξακολουθούσα να έχω τόσα χρήματα ώστε να μην ξέρω τι να τα κάνω. Ήταν μια κατάσταση απωθητική, ένα εμετικό πλεόνασμα πλούτου, και κάθε του δεκάρα ήταν βαμμένη με αίμα. Αν δεν είχε με- σολαβήσει μια ξαφνική αλλαγή σχεδίων, πιθανότατα θα είχα συνεχίσει να μοιράζω τα χρήματα ώσπου να μη μείνει τίποτα. Μια κρύα νύχτα στις αρχές του Νοέμβρη όμως μου μπήκε η ιδέα να ταξιδέψω κι εγώ λίγο, και αν δεν είχα την οικονομική ευχέρεια για κάτι τέτοιο, δεν θα ήμουν επ’ ουδενί σε θέση να πραγματοποιήσω ένα τόσο παρορμητικό σχέδιο. Ως τότε, τα χρήματα δεν ήταν για μένα παρά ένα βάσανο. Τώρα τα έβλεπα σαν θεραπεία, ένα βάλσαμο που θα απέτρεπε μια μοιραία ψυχική κατάρρευση. Η διαμονή σε ξενοδοχεία και τα γεύματα σε εστιατόρια ήταν ακριβή υπόθεση, αλλά για μια φορά στη ζωή μου δεν χρειαζόταν να ανησυχώ αν είχα το περιθώριο να κάνω αυτό που ήθελα. Όσο απελπισμένος και δυστυχισμένος κι αν ήμουν, ήμουν επίσης ελεύθερος, κι αφού οι τσέπες μου ήταν γεμάτες χρυσάφι, μπορούσα να ορίσω τις συνθήκες της ελευθερίας αυτής όπως επιθυμούσα.