Το όνειρο του Οδυσσέα

10 ΜΑΚΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ φάλι για να συγκεντρωθεί. Ίσως από την υπερένταση των στιγµών, ίσως από τους πολλούς καφέδες ένιωσε τα χέρια του να τρέµουν. Αισθάνθηκε ότι ένα απρόσµενο κεφάλαιο άνοιγε στη ζωή του. «Υποθέτω ότι έµαθες τι γράφει. Βουίζει η πόλη» του φώ­ ναξε η Άννα. Μπήκε χωρίς να χτυπήσει την πόρτα και πέτα­ ξε την εφηµερίδα στο γραφείο του. Το µάτι του καρφώθηκε στο πρωτοσέλιδο. «Οσµή σκανδάλων στο πανεπιστήµιο. Έργα και ηµέ­ ρες των µελών της ακαδηµαϊκής κοινότητας». Το ρεπορτάζ αναφερόταν στην υπεξαίρεση εκατοντάδων εκατοµµυρίων δραχµών που προορίζονταν για την υλοποίηση ερευνητικών προγραµµάτων. Οι ορκωτοί λογιστές είχαν φέρει στην επι­ φάνεια εικονικά τιµολόγια και πλαστά έγγραφα καταγγέλ­ λοντας τους υπεύθυνους. Η συνηθισµένη στοµφώδης δηµοσιογραφική ρητορική, σκέφτηκε. Εκείνο που τον δάγκωσε ήταν οι τέσσερις λέξεις στην πρόταση που κατονόµαζε τους υπεύθυνους: «µε προε­ ξάρχοντα τον αντιπρύτανη». Και η τελευταία παράγραφος: «Ακριβά αυτοκίνητα, µάρµαρα, ένα κόκκινο χαλί, λουξ είδη υγιεινής παραγγέλθηκαν µε χρήµατα του πανεπιστηµίου και κατέληξαν σε πολυτελείς βίλες του Πανοράµατος». «Εκείνο που µ’ ενοχλεί περισσότερο είναι η αισθητική: κόκκινα χαλιά και είδη υγιεινής. Θα γίνουµε ρεντίκολο. Απο­ ρώ πώς το επέτρεψες» του πέταξε, κι έφυγε χωρίς να του κλείσει την πόρτα. Την παρατηρεί καθώς αποµακρύνεται. Φοράει εφαρµο