Νέφος θανάτου (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χολμς)

12 Κανείς άλλος μαθητής δεν έδωσε προσοχή. Είτε ψιλο- κουβέντιαζαν με τα μέλη των οικογενειών τους που είχαν έρθει να τους παραλάβουν είτε παρακολουθούσαν με ανυ- πομονησία την πύλη του σχολείου, μήπως κι εμφανιζόταν η άμαξα που θα τους πήγαινε σπίτι. Ο Σέρλοκ γύρισε διστα- κτικά να κοιτάξει αν το κακόβουλο χέρι της μοίρας ήταν στραμμένο πάνω του. Πράγματι. Στη συγκεκριμένη περί- πτωση, το εν λόγω χέρι ανήκε στον κύριο Τάλεϊ, τον καθη- γητή των Λατινικών. Είχε μόλις στρίψει προς την πλευρά του σχολείου όπου στεκόταν ο Σέρλοκ, μακριά από τα υπό- λοιπα αγόρια. Το κοστούμι του, το οποίο ήταν συνήθως καλυμμένο με σκόνη κιμωλίας, είχε καθαριστεί ειδικά για την περίσταση: το τέλος της σχολικής περιόδου και την αναπόφευκτη συνάντηση με τους πατεράδες που πλήρω- ναν για την εκπαίδευση των γιων τους. Το δε τετράγωνο ακαδημαϊκό του καπέλο στεκόταν ίσιο πάνω στο κεφάλι του, λες και το είχε κολλήσει εκεί ο ίδιος ο διευθυντής. «Εγώ, κύριε;» «Ναι, κύριε. Εσείς, κύριε» αποκρίθηκε απότομα ο κύριος Τάλεϊ. «Μεταβείτε στο γραφείο του διευθυντή quam celerrime . Θυμάστε επαρκώς τα λατινικά σας, ώστε να καταλάβετε τι σημαίνει αυτό;» «Σημαίνει “αμέσως”, κύριε». «Κουνηθείτε λοιπόν». Ο Σέρλοκ αποτόλμησε να ρίξει μια ματιά στη σχολική πύλη. «Μα, κύριε, περιμένωναμεπαραλάβει οπατέραςμου».