Νέφος θανάτου (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χολμς)

11 Κεφάλαιο 1 « E , εσύ! Έλα εδώ!» Ο Σέρλοκ Χολμς έστρεψε το κεφάλι του για να δει ποιος φώναζε ποιον. Εκείνο το πρωινό εκατοντάδες μαθητές στέ- κονταν στη λαμπρή λιακάδα έξω από το Σχολείο Αρρένων Ντίπντεν, φορώντας ο καθένας την άψογη μαθητική στολή του, με ένα ξύλινο μπαούλο με δερμάτινα λουριά ή μια στοίβα παραγεμισμένων αποσκευών να στέκεται μπροστά τους σαν πιστό σκυλί. Ηφωνή θα μπορούσε να απευθύνεται σε οποιονδήποτε από αυτούς. Οι καθηγητές του Ντίπντεν δε συνήθιζαν να απευθύνονται στους μαθητές με το όνομά τους – πάντα έλεγαν κάτι του τύπου «Ε, εσύ!» ή «Νεαρέ!» ή «Αγόρι!». Έκανε τη ζωή των αγοριών δύσκολη και τα κρα- τούσε σε εγρήγορση – πιθανότατα γι' αυτό ακριβώς το έκα- ναν. Είτε αυτό είτε οι καθηγητές είχαν από καιρό εγκατα- λείψει κάθε προσπάθεια να θυμούνται τα ονόματα των μαθητών τους. Ο Σέρλοκ δεν ήταν σίγουρος ποια εξήγηση ήταν η πιο πιθανή. Ίσως να ίσχυαν και τα δύο.