Πέπλο σιωπής

Π Ε Π Λ Ο Σ Ι Ω Π Η Σ 13 Άλλο ένα κύμα πόνου, πιο δυνατό απ’ όσο μπορούσε να αντέξει το κορμί του, που ξεκίνησε από το αριστερό του χέρι, ανέβηκε στον ώμο, στον σβέρκο του, κι έσκασε στο μυαλό του, μια έκρηξη σαν να γεννιόταν ένα αστέρι. «Τώρα» είπε. Το νερό ήρθε να τον συναντήσει, τον κατάπιε, τρυφερό και κρύο. Ένα εκατομμύριο εικόνες πέρασαν από το μυαλό του Ρέιμοντ, η καθεμιά πιο καθαρή και λαμπερή από την προηγού- μενη, πρόσωπα που είχε γνωρίσει, πολλά που δεν είχε γνωρίσει, μερικά παραμορφωμένα από τον τρόμο. Έλαμψαν και σκόρπισαν σαν τα απομεινάρια ενός πυροτε- χνήματος και διαλύθηκαν στο σκοτάδι, εκεί όπου τον περίμεναν οι φλόγες. Στο πέπλο της σιωπής.