Ο πνευματιστής του Χίτλερ

G E R V A S I O P O S A D A S 16 σκηνή, γεμάτα προσδοκία, στόματα μισάνοιχτα. Στον απρό­ σμενο χτύπο της γροθιάς του ομιλητή πάνω στην παλάμη του άθελά τους αναπηδούν. «Ναι! Ζούμε σε μεταβατική εποχή, το παλιό πεθαίνει και το καινούργιο πασχίζει να γεννηθεί με καταιγιστικούς ρυθ­ μούς, ενώ η επιστήμη μάς εκπλήσσει καθημερινά με μια νέα εφεύρεση που αλλάζει τις ζωές μας: Αρκεί να σηκώσουμε το ακουστικό για να μιλήσουμε με Νέα Υόρκη· ακούμε τις ειδή­ σεις στο ραδιόφωνο την ώρα που διαδραματίζονται τα γεγο­ νότα στην Κίνα· μπαίνουμε σ’ ένα αεροπλάνο και σε λίγες ώρες προσγειωνόμαστε στο Παρίσι, το Λονδίνο ή τη Ρώμη. Μηχανές πλένουν τα ρούχα μας, σκουπίζουν τη σκόνη του σπιτιού μας, παγώνουν ή ετοιμάζουν το φαγητό μας στο λε­ πτό. Σύντομα θα προσέχουν και τα παιδιά μας». Δεν λέει κάτι σημαντικό, είναι η ένταση της φωνής, ο συριστικός και επιτακτικός της τόνος που υπερισχύει. Και η προσοχή εστιάζεται σταθερά στα μάτια και τον χορό των χε­ ριών που παρακολουθούν τραπεζικοί, ηθοποιοί, πολιτικοί, απλοί έμποροι ή τυχοδιώκτες, καθώς αυτά χαμηλώνουν, υψώ­ νονται, χτυπούν, δείχνουν. Ακόμα και ο Μάισνερ, ο γραμ­ ματέας του προέδρου Χίντενμπουργκ, τρία καθίσματα πα­ ρακάτω, αδυνατεί να πάρει το μυωπικό βλέμμα λαγωνικού από τον μεσήλικα ομιλητή, του οποίου ο τόνος και οι κινήσεις είναι υπερβολικές ακόμα και για έναν Αυστριακό. «Ωστόσο, μερικές φορές ξεχνάμε ότι την τελειότερη μη­ χανή που υπάρχει την κουβαλάμε πάντα μαζί μας, πάνω στους ώμους μας» λέει πιάνοντας με τα χέρια του το κεφάλι με τα πυκνά σκούρα μαλλιά. «Ο εγκέφαλός μας δεν είναι μόνο ένα παράθυρο στον κόσμο, ο σύνδεσμός μας με τον κόσμο των αισθήσεων και των ιδεών. Είναι επίσης ικανός και