Ως το τέλος του κόσμου

9 1 Στο μικρό κυκλαδονήσι « Τ η σκότωσε!» φώναξε ο λεπτοκαμωμένος μπόμπι- ρας και σωριάστηκε στο πέτρινο πεζούλι, πέφτο- ντας άτσαλα από τους ώμους του μεγαλύτερου φίλου του, απ’ όπου σκαρφαλωμένος εδώ και λίγα λεπτά προσπα- θούσε, με τη μούρη κολλημένη στο τζάμι του ψηλού πα- ράθυρου, να παρακολουθήσει την κίνηση στο εσωτερικό του σπιτιού. Ένας απρόσμενος θόρυβος τον είχε κάνει να στρέψει διστακτικά το κεφάλι και να ρίξει μια φοβι- σμένη ματιά μέσα. ΗΜενεξία Ραφαλέτου, αναμαλλιασμένη, με πρόσω- πο αγριεμένο, έστεκε πάνω από το σωριασμένο στο ξύ- λινο πάτωμα γέρικο σώμα της Έλεν Μόργκαν, κρατώ- ντας ψηλά με τα δυο χέρια ένα μπρούντζινο γουδί. Γύρω της μια λίμνη από αίμα. Τα δυο παιδιά συνήθιζαν να ανηφορίζουν μέχρι τα μισά του απότομου λόφου, εκεί όπου, σαν αναρριχόμενο φυτό πάνω από το λιμανάκι κι ανάμεσα στους έρημους θαμνότοπους, υψωνόταν το παλιό αρχοντικό, το τόσο