Οι σύμβουλοι του Στάλιν

Η ΟΜΆΔΑ ΑΝΑΔΎΕΤΑΙ 57 λείται «πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής», κινητοποιήθη­ κε επίσης μαζικά, με τον Ζινόβιεφ να είναι ο πιο γνωστός εκ­ πρόσωπος. Είναι δύσκολο να εκτιμήσουμε πόση υποστήριξη είχε η αντιπολίτευση, γιατί οι αρχικές της επιτυχίες στη Μόσχα αντιστράφηκαν σε γενικές γραμμές μετά την άφιξη των εκπρο­ σώπων της πλειοψηφίας της Κεντρικής Επιτροπής, η πειθώ των οποίων υποβοηθήθηκε από την παρασκηνιακή επιβολή πειθαρχίας που ήταν η ειδικότητα του Στάλιν. Πάντως, η «πλειοψηφία» μάλλον μπορούσε να διεκδικεί δικαιωματικά αυτόν τον τίτλο, σε μεγαλύτερο βαθμό από τους μπολσεβίκους του Λένιν το 1903 , καθώς η νίκη της ήταν αποφασιστική. Από τους 128 αντιπροσώπους με δικαίωμα ψήφου στη συνδιάσκε­ ψη του κόμματος τον Ιανουάριο του 1924 , μόνο τρεις ανήκαν στην αντιπολίτευση. Σε μια δυναμική ομιλία του στη συνδιά­ σκεψη, η οποία σηματοδότησε την εμφάνισή του σε έναν πιο δημόσια ορατό ηγετικό ρόλο, ο Στάλιν χλεύασε την όψιμη μεταστροφή του Τρότσκι προς τη δημοκρατία –δεδομένου ότι είχε χρησιμοποιήσει σκληρά πειθαρχικά μέτρα στον Εμφύλιο Πόλεμο, ενώ ήταν και διαβόητος συγκεντρωτιστής–, κατηγο­ ρώντας τον για φραξιονισμό και, κατ’ επέκταση, για ηγετικές φιλοδοξίες: «Εναντιώθηκε στην Κεντρική Επιτροπή και πρό­ βαλε την ιδέα ότι είναι ένας υπεράνθρωπος υπεράνω της Κε­ ντρικής Επιτροπής» είπε ο Στάλιν.