Οι άπειρες ζωές της Μέιζι Ντέι

20 τα δεν υπήρχε ήλιος στον ουρανό. Δεν υπήρχε καν ουρα- νός. Δεν υπήρχε τίποτα. Αισθάνομαι πραγματικά τρομοκρατημένη τώρα και απομακρύνομαι πισοπατώντας από την είσοδο. Μα, αν δεν υπάρχει τίποτε εκεί έξω, τότε ποιος χτυπούσε το κου- δούνι; Σχεδόν σκουντουφλώντας στο χολ, οπισθοχωρώπρος την κουζίνα και κοπανάω πίσω μου την πόρτα προσπα- θώντας να κρατήσω μακριά μου αυτό που μόλις πριν αντίκρισα. Τρεκλίζοντας ακόμη, στηρίζομαι στο τραπέζι της κουζίνας, και τα δάχτυλά μου τρέμουν έτσι όπως γα- ντζώνομαι από την άκρη του τραπεζιούστην προσπάθειά μου να μην καταρρεύσω. Μα τι συμβαίνει;