Μάνη

15 1 Νότια της Σπάρτης «Να προσέχεις αν πηγαίνεις στην Αναβρυτή» είπε δυσοίωνα ο νεαρός μπαρμπέρης ανοιγοκλείνοντας το ψαλίδι του. Το βύθισε σ’ άλλη μια χούφτα μαλλιά κολλημένα από τη σκόνη. Με έναν κριτσανιστό ήχο ακρωτηριασμού, άλλη μια τούφα προστέθηκε στον κύκλο από άχρωμα ξακρίδια κάτω στο πάτωμα. Το καθρε­ φτισμένο κεφάλι, βγαίνοντας μέσ’ από ένα σάβανο στον καθρέ­ φτη αντίκρυ, έμοιαζε να συρρικνώνεται αισθητά. Έδειχνε ήδη κιλά ολόκληρα πιο αλαφρύ. «Είναι παράξενη φάρα». «Γιατί πρέπει να προσέχω;» Η φύση της απειλής έμοιαζε διφο­ ρούμενη. Τα καθρεφτισμένα σπαρτιάτικα πρόσωπα στο πίσωμέρος του μαγαζιού χωρίστηκαν από χαρούμενα χαμόγελα προσμονής. «Γιατί;» Ο χωροφύλακας έσκυψε μπρος. «Θα σου πάρουν ως και τα σώβρακα!» Ένας γέρος Αρκάδας με φουστανέλα το πήγε ακόμα παραπέ­ ρα. «Θα σε γδάρουν ζωντανό, παιδί μου» είπε. Ένα παιδί, που χαμογελούσε πλάι στον μπαρμπέρη, είπε: «Θα σε φάνε!». Ο τόνος τους όμως ήταν τέτοιος, που δεν μπορούσα να πάρω πολύ στα σοβαρά τις προειδοποιήσεις τους. Ρώτησα γιατί θα έπρεπε κανείς να τους φοβάται τόσο πολύ. «Επειδή είναι Οβριοί» είπε ο χωροφύλακας. «Έτσι λένε» πρόσθεσε ένας απ’ τους Σπαρτιάτες.