Ένα κάποιο τέλος (Pocket)

[ 11 ] Θυμάμαι σε τυχαία σειρά: – τη μέσα πλευρά ενός στιλπνού καρπού. – ατμό να υψώνεται από τον βρεγμένο νεροχύτη, όταν με γέλια ρίχνεται μέσα ένα καυτό τηγάνι. – σταγόνες σπέρματος που στριφογυρίζουν γύρωαπό την τάπα ενός νιπτήρα, πριν τις παρασύρει το νερό και δια- σχίσουν από πάνω ως κάτω ένα ψηλό κτίριο. – ένα ποτάμι που κυλάει παραδόξως ανάποδα, ενώ τα τα- ραγμένα του νεράφωτίζονται από μισή ντουζίναφακούς που κυνηγιούνται. – έναάλλοποτάμι, πλατύ, γκρίζο και νωθρό, που οδυνατός αέρας αναταράζει την επιφάνειά του, κρύβοντας την κα- τεύθυνση του ρου. – το νερό μιας μπανιέρας που έχει κρυώσει από ώρα πίσω από μια κλειδωμένη πόρτα. Αυτό το τελευταίο δεν το είδα πραγματικά, ωστόσο ό,τι μένει στη μνήμη δεν είναι πάντοτε αυτό που αντίκρισαν τα μάτια σου. Ζούμε εντός του χρόνου –αυτός μας κρατάει και μας πλάθει–,