Η γυναίκα και το νευρόσπαστο

H Γ Υ Ν Α Ι Κ Α Κ Α Ι Τ Ο Ν Ε Υ Ρ Ο Σ Π Α Σ Τ Ο 21 αφού αυτή η κατεξοχήν ερωτική εβδομάδα δεν του είχε φέρει καμία καινούργια περιπέτεια. Κι όμως, μερικά ταξίδια στην Ισπανία τού είχαν μάθει πόσο γρήγορα και με τι ολό- ψυχη ειλικρίνεια δημιουργούνται και λύνονται οι δεσμοί σ’ αυτά τα ακόμη πρωτόγονα μέρη και στενοχωριόταν που η τύχη και η συγκυρία δεν στάθηκαν ευνοϊκές απέναντί του. Το μόνο που είχε καταφέρει ήταν μια νεαρή κοπέλα με την οποία είχε πιαστεί σε μια παρατεταμένη μάχη με σερ- παντίνες ανάμεσα στον δρόμο και στο παράθυρο να κατε- βεί τρέχοντας, αφού του είχε πρώτα κάνει νόημα, για να του δώσει ένα μικρό κόκκινο μπουκέτο, λέγοντας ένα « Much í sima’ grasia’, cavayero » στο ανδαλουσιανό ιδίωμα. Όμως είχε ξανανεβεί τόσο βιαστικά και, επιπλέον, βλέπο- ντάς την από πιο κοντά, ο Αντρέ είχε απογοητευθεί τόσο πολύ, που έβαλε απλά το μπουκέτο στην μπουτονιέρα του χωρίς να βάλει τη γυναίκα στη μνήμη του. Και η μέρα τού είχε φανεί ακόμα πιο άδεια. Είκοσι ρολόγια σήμαναν τέσσερις. Άφησε τη Σιέρπες, πέ- ρασε ανάμεσα από τη Χιράλδα και το παλαιό Αλκαζάρ και, ακολουθώντας την κάγιε Ροδρίγο, έφτασε στην Ντελίθιας, τη λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων με τα σκιερά δέντρα που εκτεινόταν κατά μήκος του απέραντου Γουαδαλκιβίρ, γε- μάτου βαπόρια. Εκεί διεξαγόταν το αρχοντικό καρναβάλι.