Basic HTML Version
Ν Τ . Χ . Λ Ο Ρ Ε Ν Σ
10
τρίδα εσπευσµένα. Καµιά τους δεν είχε ερωτευτεί ποτέ νεαρό
άντρα, παρά µόνο αν αυτός κι αυτή είχαν βρεθεί πολύ κοντά µε
τα λόγια: µόνο, δηλαδή, στην περίπτωση που είχαν ενδιαφερ
θεί βαθύτατα να
κουβεντιάσουν
ο ένας µε τον άλλο. Η εκπληκτική,
η βαθιά, η απίστευτη συγκίνηση ήταν αυτή: η παθιασµένη συ
ζήτηση µε κάποιον πραγµατικά έξυπνο νεαρό άντρα που κρα
τούσε ώρες και ξανάρχιζε κάθε µέρα για µήνες – αυτό δεν το
συνειδητοποιούσαν, µέχρι που συνέβαινε. Η υπόσχεση του πα
ραδείσου «και έσονται σοι άνδρες, ίνα µετ’ αυτών συνοµιλήσης!»
δεν είχε διατυπωθεί ποτέ. Πραγµατοποιήθηκε, όµως, πριν καν
γνωρίσουν τι σηµαίνει υπόσχεση.
Αν, µάλιστα, µετά την αφυπνιστική οικειότητα αυτών των
ζωηρών και ψυχικά αποκαλυπτικών συζητήσεων το σεξ γινόταν
λίγο πολύ αναπόφευκτο, ας ερχόταν. Σηµείωνε το τέλος ενός
κεφαλαίου. Και διέθετε και το ίδιο τη δική του συγκίνηση: µια
παλλόµενη έξαψη µέσα στο σώµα, έναν τελικό σπασµό αυτοε
πιβεβαίωσης, σαν την ύστατη λέξη, συναρπαστικό, θυµίζοντας
πολύ τη σειρά των αστερίσκων που δείχνουν το τέλος της πα
ραγράφου και την αλλαγή του θέµατος.
Όταν τα κορίτσια επέστρεψαν σπίτι για τις καλοκαιρινές δι
ακοπές του 1913, τότε που η Χίλντα ήταν είκοσι και η Κόνι
δεκαοχτώ χρονών, ο πατέρας τους µπορούσε να διακρίνει ξε
κάθαρα ότι είχαν γνωρίσει την ερωτική εµπειρία. L’amour
avait passé par là, ο έρωτας είχε περάσει αποκεί, όπως λέγε
ται. Ήταν, όµως, και ο ίδιος πεπειραµένος άνθρωπος και
άφησε τα πράγµατα να πάρουν το δρόµο τους. Όσο για τη
µητέρα, µία νευρική και ανάπηρη γυναίκα που διένυε τους
τελευταίους µήνες της ζωής της, το µόνο που επιθυµούσε για
τα κορίτσια της ήταν να είναι «ελεύθερα» και να «ολοκληρω
θούν ως άνθρωποι». Η ίδια δεν είχε κατορθώσει ποτέ να είναι
τελείως ο εαυτός της: της το είχαν αρνηθεί. Ένας Θεός ξέρει
για ποιο λόγο, καθώς υπήρξε γυναίκα που διέθετε και το