Αγνοούμενη μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Α Γ Ν Ο Ο Υ Μ Ε Ν Η Μ Ε Χ Ρ Ι Α Π Ο Δ Ε Ι Ξ Ε Ω Σ Τ Ο Υ Ε Ν Α Ν Τ Ι Ο Υ 17 τα ή συμπλοκές μεθυσμένων έξω από το νάιτ κλαμπ Λέβελ 2 στον πεζόδρομο του Ολ Σεντς Πάσατζ, περιστατικά τα οποία μπορεί άνετα να αγνοεί στο σύνολό τους, γιατί είναι πολύ ασήμαντα για την Ομάδα Μειζόνων Περιστατικών. «Βήτα Μι, Βήτα Μι, να σταλεί περιπολικό στον Βόρειο Περι- φερειακό, παρακαλώ. Α141, στη διασταύρωση με Μέιν Στριτ. Όμικρον Χι Άλφα Δέλτα». Οδηγός Χωρίς Άδεια και Δίπλωμα. Κλεμμένο όχημα, τίποτε σοβαρό. Άντε γεια. Η φωνή αρχίζει να ακούγεται μακρινή, καθώς τα ματόκλαδα της Μανόν βαραίνουν, και το μουρμουρητό του ασυρμάτου γίνεται ένα θολό ηχητικό μωσαϊκό πίσω από τα μάτια της: τα κλικ, οι μεταβιβάσεις, οι μικροφωνήσεις, τα κουμπιά που ανοίγουν και κλείνουν, οι συνομιλίες των συναδέλφων. Για τη Μανόν είναι ο ήχος της επιφυλακής, η άμεση δράση ενάντια στο κακό και στην παρανομία. Είναι η ανθρώπινη καλοσύνη εν δράσει, που προστατεύει τους καλούς από τους κακούς. Την παίρνει ο ύπνος.