Μ ι α σ τ ι γμή της ι σ τορ ί ας
φωτ ί ζ ε ι
ΕΝΑ πρόσωπΟ...
Ο
Βασίλι Καντίνσκι
ήταν Ρώσος ζωγράφος,
από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του
20ού αιώνα. Θεωρείται πατέρας της αφηρη-
μένης τέχνης (η τέχνη αυτή βασίζεται στην
αφαίρεση –όχι στην αφηρημάδα– και παρι-
στάνει το αντικείμενο που ζωγραφίζεται με
γραμμές, σχήματα και χρώματα και όχι με τη
φωτογραφική απεικόνισή του).
Ο Καντίνσκι γεννήθηκε στη Μόσχα, αλλά
μεγάλωσε στην Οδησσό. Προερχόταν από
εύπορη οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν
έμπορος τσαγιού. Σπούδασε νομικά και οικο-
νομικά στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας, ενώ
αφιέρωνε τον ελεύθερό του χρόνο στη μεγά-
λη του αγάπη, τη ζωγραφική.
Το 1896, σε ηλικία 30 ετών, εγκατέλειψε
τη Μόσχα και το πανεπιστήμιο όπου δίδασκε,
για να εγκατασταθεί στο Μόναχο με σκοπό
να ικανοποιήσει τις καλλιτεχνικές του ανησυ-
χίες. Μαθήτευσε σε σχολές ζωγραφικής και
δίπλα σε σημαντικούς δασκάλους και άρχισε
να εκθέτει έργα του, τα οποία θεωρήθηκαν
αρκετά τολμηρά για την εποχή, καθώς ξέφευ-
γαν από τα μέχρι τότε καλλιτεχνικά δεδομέ-
να. Επισκέφτηκε το Παρίσι, όπου παρουσία-
σε έργα του σε εκθέσεις. Οι πίνακές του χαρα-
κτηρίζονταν από μεγάλες επιφάνειες έντονων
χρωματισμών και αντιθέσεων και ήταν περισ-
σότερο αφηρημένοι.
Με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκόσμιου πο-
λέμου επέστρεψε στη Ρωσία. Το 1921 εγκατέ-
λειψε για δεύτερη φορά την πατρίδα του, για
να ενταχθεί στην περίφημη σχολή του
Μπαουχάους (Bauhaus) στη Βαϊμάρη, όπου
και δίδαξε ως τη διάλυσή της από τους Ναζί
το 1933. Ήδη από το 1920 είχε αρχίσει να ζω-
γραφίζει και πάλι, εισάγοντας στους πίνακές
του γεωμετρικές φόρμες.
Έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του
στο Παρίσι και το 1939 απέκτησε τη γαλλική
υπηκοότητα. Πέθανε από αρτηριοσκλήρωση
σε ηλικία 78 ετών.
Ο Καντίνσκι εμπνεύστηκε από τα μαθηματικά και
χρησιμοποίησε κάποιες έννοιές τους για να δημιουρ
γήσει τα καλλιτεχνικά του έργα. Μπορείς να δια-
βάσεις περισσότερα για την τέχνη του, αλλά και να
μάθεις μέσα από αυτή τη γεωμετρία του κύκλου,
στο βιβλίο του
Δημήτρη Χασάπη
Ζωγραφίζω
όπως ο Καντίνσκι και μαθαίνω τη γεωμετρία του
κύκλου
. Θα το βρεις σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
Βασίλι Καντίνσκι
4/12/1866-13/12/1944
Γ
εια σας, παιδιά! Είμαι ο Γρηγόρης.
Τι πάει να πει «Ποιος Γρηγόρης;». Αυτός με τα Γράμματα στον αδερφό μου!
Θέλω να σας πω κάτι που νομίζω ότι είναι σοβαρό. Καλά, όχι τόσο σοβαρό όσο το να μη βρίσκεις το
αγαπημένο σου κόμικς στο περίπτερο, αλλά εντάξει...
Μιλάω για την ανεργία. Που σημαίνει όταν ο μπαμπάς ή η μαμά (ή, ακόμα χειρότερα, και οι δύο)
μένουν χωρίς δουλειά.
Λοιπόν, μπορεί να ακούγεται τρομερό, μπορεί οι μεγάλοι να νιώθουν ότι έχει έρθει το τέλος του
κόσμου όταν τους συμβαίνει (π.χ. ο μπαμπάς μου), αλλά εγώ έχω καταλάβει τα παρακάτω και θέλω
να τα ξέρετε:
1. ΔΕΝ έρχεται το τέλος του κόσμου. Στην κυριολεξία δηλαδή δεν έρχεται. Αυτό θα γίνει μόνο όταν
μας την πέσουν τα διαγαλαξιακά ρομπότ – έχει αποδειχθεί επιστημονικά αυτό.
2. Είναι ωραίο, μερικές φορές, να έχεις τον μπαμπά ή τη μαμά όλη μέρα στο σπίτι. Όταν δεν αρχίζουν
τα σπαστικά τους, μπορεί να είναι πολύ καλή παρέα.
3. Ανεργία σημαίνει οικονομία. Που, μεταξύ μας, μερικές φορές είναι απαραίτητη και χωρίς ανεργία.
Δε θα πάθουμε δα και τίποτα αν αγοράζουμε μία κέτσαπ κι όχι τρεις. Μπορεί και καθόλου κέτσαπ
– ανάλογα. Και να σας πω κάτι; Οι τηγανητές πατάτες είναι πολύ πιο αχτύπητες χωρίς αυτήν…
4. Επίσης, «ένα τέλος είναι πάντα μια καινούρια αρχή» (εντάξει, κοπήκατε να φανταστώ…). Κι όμως
έτσι είναι! Επίσης, «κάθε αρχή και δύσκολη», αλλά και ωραία. Και να πείτε στους γονείς σας ότι η
ανεργία μπορεί να σταθεί αφορμή για να βρουν μια καινούρια δουλειά, καλύτερη από την προη-
γούμενη. Παράδειγμα ο μπαμπάς μου, που τώρα είναι και χαρούμενος και ξαλαφρωμένος. Και
εκνευριστικός, θα πρόσθετα βέβαια εγώ… αλλά αυτό είναι άσχετο με το θέμα μας.
5. Να διαβάσετε ένα βιβλιαράκι που αναφέρεται στο θέμα της ανεργίας και λέγεται Ο άνεργος πρί-
γκιπας (τι έξυπνο, μπράβο στη συγγραφέα!). Πέρα από τον τίτλο λοιπόν, είναι πολύ ωραίο βιβλίο
γιατί είναι ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟ. Και είναι και πρωτότυπο, γιατί ένας πρίγκιπας γίνεται ταβερνιάρης κι
όχι το αντίθετο.
6. Βαρέθηκα να γράφω, πιάστηκε το χέρι μου. Σας χαιρετώ λοιπόν.
Ο Γρηγόρης είναι ένα
εννιάχρονο
αγόρι.
Ένα παιδί της εποχής
μας:
έξυπνο,
με
χιούμορ, με ενδια-
φέροντα, με φό-
βους, με θάρρος
και μερικές φορές
με θράσος… Μας
ανοίγει τη ζωή του σαν βι-
βλίο. Αν και δεν πρόκειται ακριβώς
για ένα βιβλίο, αλλά για μια σειρά
από γράμματα που στέλνει στον
αδερφό του. Η καθημερινότητα ενός
παιδιού αποτυπωμένη μέσα σε επι-
στολές, σαν ημερολόγιο, δοσμένη
με πολύ αστείο αλλά και πολύ σο-
βαρό τρόπο.
Εκτός από τα γράμματα του
Γρηγόρη και την ιστορία του
άνεργου πρίγκιπα, η Ιωάννα
Μπουλντούμη έχει γράψει
την αστυνομική σειρά για παι-
διά
Γραφείο αστυνομικών ερευνών
Ηρακλή Πουαντιγιέ
. Σου τη συστήνουμε
ανεπιφύλακτα!
Διάφοροι κύκλοι
, 1926,
Λάδι σε καμβά, Μουσείο Solomon R.
Guggenheim, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Διάβασε το βιβλίο
Γράμματα στον αδελφό μου
!
Είναι κάτι που με απασχολεί…
