24 CAMILLA LACKBERG κάποια ικανοποίηση όταν τον είδε σχεδόν να τρέχει να καθίσει στο παιδικό του κάθισμα. Η Έμα βολεύτηκε στο μαξιλάρι που ήταν στραμμένο προς τα εμπρός ανάμεσα στα πίσω καθίσματα και έβαλε μόνη της τη ζώνη. Με λίγο νευριασμένες κινήσεις η Ερίκα πέρασε τη ζώνη στον Άντριαν, αλλά σταμάτησε όταν ένιωσε εντελώς ξαφνικά ένα παιδικό χεράκι στο μάγουλό της. «Σ’ αγαπάααω, Ίκα» είπε ο Άντριαν, πασχίζοντας πραγματικά να δείξει πόσο γλύκας μπορούσε να γίνει όταν ήθελε. Αναμφισβήτητα ήταν μια προσπάθεια να κερδίσει την εύνοιά της, αλλά τα κατάφερνε κάθε φορά που το έκανε. Η Ερίκα ένιωσε την καρδιά της να σκιρτά, έσκυψε μπροστά και του έδωσε ένα μεγάλο φιλί. Το τελευταίο που έκανε πριν βγει με την όπισθεν από το δρομάκι που οδηγούσε στο σπίτι ήταν να ρίξει μια ανήσυχη ματιά στο παράθυρο του υπνοδωματίου της Άννας. Όμως η κουρτίνα ρολό ήταν ακόμη κατεβασμένη. Η Γιόνα ακούμπησε το μέτωπο στο δροσερό παράθυρο του πούλμαν και ατένισε το τοπίο που περνούσε μπροστά της. Ένιωθε μεγάλη αδιαφορία. Όπως πάντα. Κατέβασε τα μανίκια της μπλούζας ώστε να φτάσουν μέχρι κάτω στις παλάμες. Αυτή η κίνηση είχε γίνει, με τα χρόνια, ψυχαναγκαστική συμπεριφορά. Αναρωτιόταν τι έκανε εκεί. Πώς είχε μπερδευτεί σε όλα αυτά; Τι συναρπαστικό υπήρχε στην παρακολούθηση της ζωής και της καθημερινότητάς της; Η Γιόνα δεν μπορούσε να το καταλάβει. Ήταν μια ταλαίπωρη, παράξενη και μοναχική κοπέλα που ξυραφιαζόταν, που να πάρει ο διάολος. Αλλά ίσως αυτή να ήταν η αιτία που ψήφιζαν να την κρατούν, βδομάδα με τη βδομάδα, στον Οίκο. Γιατί υπήρχαν τόσα πολλά κορίτσια σαν κι αυτή σε όλη τη χώρα. Κορίτσια που αναγνώριζαν με λαχτάρα τον εαυτό τους σ’ αυτή, όταν ερχόταν σε σύγκρουση με άλλους συμμετέχο
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=