Σε ζωντανή μετάδοση

[ 22 ] του αυτοκινήτου. «Βρρρρ» έκανε με τέτοιον ενθουσιασμόώστε ψέ­ κασε ένα λεπτό στρώμα κρέμας στο πρόσωπο της μητέρας της. «Βρομόπαιδο» έκανε κουρασμένα η Ερίκα, αλλά το μετάνιωσε αμέσως. «Βρρρρ» επανέλαβε χαρωπά ηΜάγια και κατάφερε να εκτινάξει τα τελευταία υπολείμματα κρέμας από το στόμα της κατευθείαν πάνω στο τραπέζι. «Βομόπαιδο» είπε ο Άντριαν, ενώαμέσως η μεγάλη αδελφή του, η Έμα, τον επανέφερε θυμωμένη στην τάξη. «Δεν πρέπει να λες κακά λόγια, Άντριαν!» «Μα είπε και η Ίκα». «Ναι, αλλά κανείς δεν πρέπει να λέει κακά λόγια, ποτέ. Έτσι δεν είναι, θεία Ερίκα; Δεν πρέπει να λέμε κακά λόγια». ΗΈμα έβαλε απο­ φασιστικά τα χέρια της στη μέση και κοίταξε επιτιμητικά την Ερίκα. «Βέβαια, κανείς δεν πρέπει να λέει κακά λόγια, με τίποτε. Ήταν πολύ χαζό αυτό που έκανα, Άντριαν». Ικανοποιημένη με την απάντηση αυτή η Έμα συνέχισε να τρώει το κεφίρ της. Η Ερίκα την κοιτούσε με ένα βλέμμα γεμάτο αγάπη αλλά και ανησυχία. Η μικρή είχε αναγκαστεί να μεγαλώσει τόσο γρήγορα. Καμιά φορά συμπεριφερόταν περισσότερο σαν μητέρα παρά σαν αδελφή στον Άντριαν. ΗΆννα δεν φαινόταν να το προσέ­ χει αυτό, αλλά η Ερίκα το έβλεπε πάρα πολύ καλά. Άλλωστε γνώρι­ ζε και η ίδια πώς ήταν να επωμίζεται κανείς αυτόν τον ρόλο σε πολύ νεαρή ηλικία. Και τώρα ξετυλιγόταν μπροστά της το ίδιο σκηνικό. Μητέρα της αδελφής της και ταυτόχρονα μητέρα της Μάγιας και ένα είδος ανα­ πληρωματικής μητέρας για την Έμα και τον Άντριαν, όσο περίμενε την Άννα να ξυπνήσει από το αποκάρωμά της. Η Ερίκα έριχνε και