Σε ζωντανή μετάδοση

[ 16 ] καταφέρει τους ιδιοκτήτες να το διαθέσουν προς πώληση. Στην αρχή κλαψούριζαν ότι «ανήκει στην οικογένεια» και ότι «πρέπει να περάσει σε παιδιά και σε εγγόνια», αλλά τα κλαψουρίσματα έγιναν στη συνέχεια γρυλίσματα και κατόπιν μετατράπηκαν σε χαρωπά μουρμουρητά, καθώς ανέβαζε την προσφορά του. Και οι ηλίθιοι ντόπιοι δεν είχαν καν καταλάβει ότι τους πρόσφερε πολύ λιγότερα από όσα είχε κατά νου να πληρώσει. Γιατί δεν μετακινήθηκαν ποτέ έξω από την περιοχή τους και δεν είχαν καμιά απολύτως ιδέα για την αξία των πραγμάτων – κάτι που γνώριζε πολύ καλά όποιος είχε ζήσει στη Στοκχόλμη και ήταν συνηθισμένος στα τερτίπια της αγο­ ράς ακινήτων. Μόλις ολοκληρώθηκε η αγοραπωλησία, εκείνος διέ­ θεσε δίχως να χάσει καιρό άλλα δύο εκατομμύρια για την ανακαίνι­ ση τουσπιτιού και τώρα επιδείκνυε περήφανα το τελικόαποτέλεσμα στο υπόλοιπο δημοτικό συμβούλιο. «Φέραμε ένα κλιμακοστάσιο από την Αγγλία, το οποίο ταιριάζει με τις χαρακτηριστικές λεπτομέρειες της εποχής. Βέβαια, δεν ήταν φτηνό, μια που κατασκευάζονται μόνο πέντε τέτοια τον χρόνο, αλ­ λά αν θέλει κανείς να απολαμβάνει ποιότητα πρέπει να πληρώνει γι’ αυτήν. Άλλωστε είχαμε στενή συνεργασία με τοΜουσείο της κομη­ τείας Μπούχους για να μην καταστρέψουμε την ψυχή του κτιρίου. Τόσο η Βίβεκα όσο κι εγώ, υπήρξαμε πολύ προσεχτικοί σε αυτό ακριβώς: στο να ανακαινίσουμε με αγάπη το σπίτι και να μην κατα- στρέψουμε την ψυχή του. Έχουμε, μάλιστα, μερικά αντίτυπα από το προηγούμενο τεύχος του Residence , όπου δημοσιεύθηκε το αποτέ­ λεσμα της ανακαίνισής μας. Ο φωτογράφος παραδέχτηκε πως δεν έχει δει ποτέ άλλοτε τόσο καλόγουστη ανακαίνιση. Οπότε, παρακα­ λώ, πάρτε μαζί σας ένα περιοδικό καθώς θα φεύγετε. Μπορείτε να το ξεφυλλίσετε με την ησυχία σας στο σπίτι. Και να μην το ξεχάσω: