Ζωή εκτός τόπου

26 / ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΣΑΪΝΤ μένη περίσταση, προσπερνούσα βιαστικά το «Έντουαρντ» υπογραμμίζοντας το «Σαΐντ»· άλλες φορές έκανα το αντίστρο- φο, ή τα συνέδεα μεταξύ τους τόσο γρήγορα που κανένα από τα δύο δεν ήταν ξεκάθαρο Αυτό που δεν μπορούσα να ανε- χτώ, αλλά ήμουν πολύ συχνά υποχρεωμένος να υπομείνω, ήταν η γεμάτη δυσπιστία και, ως εκ τούτου, φθοροποιός αντί- δραση: Έντουαρντ; Σαΐντ; Οι ωδίνες του να φέρει κανείς ένα τέτοιο όνομα συνδυάζο- νταν με μια εξίσου ανησυχητική επιπλοκή αναφορικά με τη γλώσσα Δεν ξέρω ποια γλώσσα μίλησα πρώτα, τα αραβικά ή τα αγγλικά, ή ποια από τις δυο ήταν πραγματικά η δική μου, πέρα από κάθε αμφιβολία Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι οι δυο τους συνυπήρχαν ανέκαθεν στη ζωή μου, η μία αντηχώντας μέσα στην άλλη άλλοτε ειρωνικά, άλλοτε νοσταλγικά, συχνό- τατα η μία διορθώνοντας και σχολιάζοντας την άλλη Η καθε- μιά μπορεί να φαίνεται σαν η απολύτως πρώτη μου γλώσσα, καμία από τις δυο όμως δεν είναι Αποδίδω την προέλευση αυ- τής της θεμελιώδους αβεβαιότητας στη μητέρα μου, την οποία θυμάμαι να μου μιλάει και στα αγγλικά και στα αραβικά, παρό- λο που πάντα μου έγραφε στα αγγλικά – μια φορά την εβδομά- δα, για όλη της τη ζωή, όπως έκανα κι εγώ, για όλη της τη ζωή Κάποιες εκφράσεις που μου απηύθυνε, όπως τισλαμλί ή μις άρφα σου μπίντι αμάλ; ή ρουχ χα –και δεκάδες παρόμοιες– ήταν αραβικές και δεν είχα ποτέ την αίσθηση ότι έπρεπε να τις μεταφράζω ή να ξέρω, ακόμα και σε περιπτώσεις όπως το τι- σλαμλί , ακριβώς τι σήμαιναν Αποτελούσαν μέρος της απεριό- ριστα μητρικής ατμόσφαιρας γύρω της, που σε στιγμές μεγά- λης έντασης έπιανα τον εαυτό μου να τη λαχταράει ξεστομίζο- ντας απαλά ένα «ya mama» , μιας ατμόσφαιρας με τη γοητεία ενός ονείρου απ’ όπου ξαφνικά ξυπνάς, μένοντας με μια υπό- σχεση που τελικά δεν εκπληρώνεται ποτέ Ωστόσο, στα αραβικά της μπλέκονταν υφάδια αγγλικών λέξεων, όπως «naughty boy» 2 ,