Ζωή εκτός τόπου

ΖΩΗ ΕΚΤΟΣ ΤΟΠΟΥ / 41 σμένος όσο και αθεράπευτα δυστυχής, δίχως να είμαι αμιγώς ούτε το ένα ούτε το άλλο Μου παρουσιαζόταν ως ανεπιτήδευτη, χαρισματική, φιλό- στοργη και όμορφη νέα γυναίκα, και μέχρι τα είκοσί μου –όταν εκείνη ήταν μόλις σαράντα– έτσι την έβλεπα· εάν μεταβαλλό- ταν απότομα σε κάτι άλλο, κατηγορούσα τον εαυτό μου Αργό- τερα η σχέση μας σκοτείνιασε κατά πολύ Στα νεανικά μου χρόνια όμως βρισκόμουν σε μια εκστατική κατάσταση επισφα- λούς, υπό μόνιμη αίρεση σύνδεσης με τη μητέρα μου, σε βαθ- μό που στην ουσία δεν είχα φίλους της ηλικίας μου, οι δε σχέ- σεις μου με τις μικρότερες αδελφές μου, Ρόζμαρι, Τζιν, Τζόις και Γκρέις, ήταν άτονες και, για μένα τουλάχιστον, όχι ιδιαίτε- ρα ικανοποιητικές Για πνευματική και συναισθηματική συντρο- φιά στρεφόμουν αποκλειστικά στη μητέρα μου Συνήθιζε να λέει ότι από τότε που πέθανε το πρώτο της παιδί (επίσης αγό- ρι) στο νοσοκομείο, αμέσως μετά τη γέννησή του, πρόσφερε σ’ εμένα επιπλέον δόσεις φροντίδας και προσοχής Αλλά το πλεόνασμα αυτό δεν ήταν δυνατόν να συγκαλύψει την ισχυρή υποβόσκουσα απαισιοδοξία της, που συχνά εξουδετέρωνε τη θερμή της επιβεβαίωση Η μητέρα μου αποκάλυπτε ελάχιστα σχετικά με τις καταβο- λές και το παρελθόν της καθώς μεγάλωνα, όπως έκανε και ο πατέρας μου, αν και για εντελώς διαφορετικούς λόγους Γεν- νημένη το 1914, ήταν το μεσαίο από πέντε παιδιά· τα άλλα ήταν τέσσερα αγόρια, που με όλα τους, ως θείους από την πλευρά της μητέρας μου, είχα πολύ προβληματικό σύνδεσμο Όλοι όσοι γνώριζαν τη μητέρα μου στη Ναζαρέτ συμφωνούν με τον ισχυρισμό της ότι υπήρξε η ευνοούμενη του πατέρα της· μολο- νότι εκείνη τον περιέγραφε ως «καλό» άνθρωπο, δεν μου φαι- νόταν συμπαθής, αλλά ένας δογματικός βαπτιστής ιερέας, τόσο σκληρόκαρδος πατριάρχης όσο και καταπιεστικός σύζυ- γος Η Χίλντα, η μητέρα μου, μπήκε σε οικοτροφείο στη Βηρυ-