Ζωή εκτός τόπου

32 / ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΣΑΪΝΤ κράς οικογενειακής ιστορίας στην Ιερουσαλήμ Το υπέθετα βάσει του τρόπου που η θεία από την πλευρά του πατέρα μου, η Ναμπίχα, και τα παιδιά της κατοίκησαν εκεί, σαν να ενσάρκω- ναν, και ειδικά εκείνη, το κάπως ιδιόρρυθμο, πιθανότατα αυ- στηρό και συντηρητικό πνεύμα της πόλης Αργότερα άκουσα τον πατέρα μου να μας αναφέρει ως Κλεϊφάουι, όνομα από το οποίο, όπως πληροφορήθηκα, προήλθε το γένος μας· οι Κλεϊ- φάουι όμως κατάγονταν από τη Ναζαρέτ Στα μέσα της δεκαε- τίας του 1980 μου έστειλαν ορισμένα αποσπάσματα από μια έκδοση για την ιστορία της Ναζαρέτ, στα οποία υπήρχε το οι- κογενειακό δέντρο κάποιου Κλέιφι, πιθανώς προπάππου μου Επειδή δεν αντιστοιχούσε σε βιωμένη, ούτε καν σε καθ’ υπό- νοια εμπειρία μου, αυτό το εκπληκτικά απρόσμενο ψιχίο πλη- ροφορίας –που έξαφνα μου έδωσε μια εντελώς νέα σειρά εξα- δέλφων– έχει ελάχιστη σημασία για μένα Γνωρίζω ότι ο πατέρας μου παρακολούθησε το σχολείο Σεντ Τζορτζ στην Ιερουσαλήμ και ότι διακρίθηκε στο φούτμπολ και στο κρίκετ, αποτελώντας μέλος της βασικής εντεκάδας και στα δύο αθλήματα επί σειρά επιτυχημένων ετών, ως κεντρικός κυνηγός και κίπερ αντίστοιχα Ποτέ δεν μίλησε για κάτι που έμαθε στο Σεντ Τζορτζ ούτε για κάτι ιδιαίτερο σχετικά με το μέρος, εκτός από τη φήμη του στο να προωθεί επιδέξια την μπάλα από τη μία άκρη του γηπέδου ως την άλλη και μετά να πετυχαίνει τέρμα Ο πατέρας του φαίνεται ότι τον είχε προτρέ- ψει να φύγει από την Παλαιστίνη για να γλιτώσει τη στρατολό- γηση στον οθωμανικό στρατό Αργότερα διάβασα κάπου ότι είχε ξεσπάσει πόλεμος στη Βουλγαρία γύρω στο 1911, για τον οποίο χρειάζονταν στρατεύματα· τον φαντάστηκα να το σκάει από τη νοσηρή μοίρα να γίνει μια παλαιστινιακής προέλευσης βορά των κανονιών για τον οθωμανικό στρατό στη Βουλγαρία Τίποτε από τα παραπάνω δεν μου παρουσιάστηκε ποτέ σε αλληλουχία, σαν τα προ Αμερικής χρόνια να είχαν απορρι-